«Οι νήσοι δεν θα καταστούν η ουδέτερη ζώνη της Ε.Ε έχοντας αποκλειστικά το βάρος του μεταναστευτικού»

Το νέο Σύμφωνο Μεταναστεύσεως της Ε.Ε  εγείρει  σοβαρό θέμα  εθνικής  κυριαρχίας για τις νήσους μας ,οι οποίες  σύμφωνα με αυτό  προορίζονται  να μετατραπούν σε “ουδέτερη ζώνη ” της Ε.Ε. Η εκκένωση των νήσων από τον μεταναστευτικό πληθυσμό , αποτελεί εξ ορισμού και για προφανείς  λόγους  μονόδρομο για την διαφύλαξη και προάσπιση του εθνικού χαρακτήρα των νήσων μας  (αλλά και της επιβίωσής τους ) και συνιστά προϋπόθεση  για τη μη θέση σε εφαρμογή  του Νέου Συμφώνου .

Αναλυτικότερα:

Οι νήσοι του Βορείου Αιγαίου αποτελούν μέρος  των εξωτερικών συνοριακών περιοχών της Ελλάδας και συνεπώς  της Ευρώπης και  της Ευρωπαϊκής Ενώσεως ( Ε.Ε). Ουδείς μπορεί να αρνηθεί  την γεωγραφική αυτή αλήθεια.  Αποτελούν  συνεπώς  και εκ των πραγμάτων  μέρος πρώτης υποδοχής ξένων παράτυπων  οικονομικών μεταναστών.

Όμως ταυτοχρόνως οι νήσοι μας αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα της Ελλάδας, της Ευρωπαϊκής Ενώσεως , της Ευρώπης. Αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα του Ελληνισμού εδώ και κάποιες χιλιετηρίδες  της ιστορίας της. Όχι μόνο αναπόσπαστο  αλλά και βασικό, αν  ληφθεί υπόψη  η  προσφορά τους  σε όλους τους τομείς.

Τούτων των αυταπόδεικτων λεχθέντων, προκαλεί  δυσάρεστη έκπληξη, ότι το νέο  Σύμφωνο Μεταναστεύσεως  της Ε.Ε . επιχειρεί να αναθέσει τον ρόλο του «διαχειριστή» της σοβούσης  μεταναστευτικής κρίσεως μόνο στα εξωτερικά σύνορά της  (νήσοι Βορείου Αιγαίου) και όχι στο σύνολο της Ε.Ε. Όμως το σύνολο οφείλει  να επωμισθεί την διαχείριση του προβλήματος.  Δεν μπορεί να υπάρχει διαχωρισμός των εξωτερικών συνοριακών περιοχών από τις υπόλοιπες  περιοχές. Ει δ’άλλως  είναι ως να επιθυμούμε να εισαγάγουμε την θεωρία του διαχωρισμού: Επί παραδείγματι, επειδή οι νήσοι  βρέθηκαν να είναι συνοριακή περιοχή οφείλουν  να αναλαμβάνουν μόνες την φύλαξη των συνόρων της χώρας. Συλλογική και συνολική είναι η ευθύνη της φυλάξεως των συνόρων. Η θεωρία του επιμερισμού είναι που θα πρέπει να πρυτανεύσει και όχι του διαχωρισμού.

Είναι, συνεπώς, απορριπτέα η θεωρία της αναθέσεως της ευθύνης , στις εξωτερικές συνοριακές περιοχές . Σε αυτές ως εκ της γειτνιάσεως με χώρες διαφορετικού πολιτισμικού υπόβαθρου, οφείλουμε να παρέχουμε  ιδιαίτερη μέριμνα και φροντίδα για διατήρηση των χαρακτηριστικών τους και την ισόρροπη ανάπτυξή τους. Ιδιαίτερα όταν αυτές  οι εξωτερικές συνοριακές περιοχές είναι νησιωτικές, όπως η δική μας. Η νησιωτικότητα δημιουργεί  εκ των πραγμάτων  θέση μειονεξίας , η οποία δεν θα πρέπει να ενισχύεται  αλλά να αναιρείται.

Η νησιωτικότητα μιας περιοχής  της Ε.Ε. οφείλει να υπαγορεύει  την ανάληψη βαρών  και από τις υπόλοιπες περιοχές, τις μη νησιωτικές  και μη συνοριακές περιοχές της Ενώσεως. Όλες  οι λοιπές θεωρίες υποκρύπτουν απόπειρες  « να ρίξουμε το βάρος της μεταναστευτικής κρίσεως στα νησιά μόνο». Το σύνολο της Ευρώπης  οφείλει να επιβαρυνθεί, αν  δεν εκλείψουν οι λόγοι που προκαλούν το βάρος, η οικονομική ανέχεια  των χωρών προελεύσεως των μεταναστών και οι πόλεμοι. Ολιστική οφείλει να είναι η προσέγγιση με ταυτόχρονη λήψη μέτρων για την νησιωτικότητα  και την γειτνίαση με επιθετική  χώρα. Οι νήσοι δεν θα καταστούν η ουδέτερη ζώνη της Ε.Ε. Η άρνηση των νέων  δομών μονίμου εγκαταστάσεως  μεταναστών ταυτίζεται με τις έντονες αντιρρήσεις στην νέα συμφωνία. Είναι θέμα εθνικής κυριαρχίας , όπως τονίστηκε και στην Βουλή.

KΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Ι. ΜΟΥΤΖΟΥΡΗΣ

Περιφερειάρχης Βορείου Αιγαίου