Κατατέθηκε στη Βουλή η ερώτηση βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ σχετικά με την ανάγκη Εξίσωσης αδειών αναπληρωτών – μόνιμων εκπαιδευτικών. Μεταξύ των βουλευτών που συνυπογράφουν την ερώτηση συμπεριλαμβάνεται ο Βουλευτής ν.Σάμου και Πρόεδρος της Διαρκούς Επιτροπής Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής κ. Δημήτρης Σεβαστάκης. Η Ερώτηση απευθύνεται στους Υπουργούς Παιδείας και Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Δικαιοσύνης.
Οι βουλευτές ερωτούν τους αρμόδιους Υπουργούς σχετικά με το: Τι μέτρα προτίθενται να λάβουν και σε ποιες νομοθετικές πρωτοβουλίες προτίθενται να προβούν, ώστε να υπάρξει εξίσωση αναπληρωτών και μονίμων, αναφορικά με το καθεστώς χορήγησης πάσης φύσεως αδειών.
Να υπενθυμίσουμε επίσης ότι με κοινή απόφαση τωνΥπουργείων Παιδείας και Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής για τις μέρες από την Παρασκευή 30/3/2018 μέχρι και την Κυριακή 15/4/2018, οι αναπληρωτές εκπαιδευτικοί πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, που υπηρετούν σε νησιά της χώρας, θα μπορούν να λάβουν έκπτωση 50% στα εισιτήρια των ιδίων, καθώς και στα ναύλα των ΙΧ και δικύκλων τους, για μετακινήσεις από και προς τα νησιά που υπηρετούν.
Η πλήρης Ερώτηση σχετικά με τις άδειες έχει αναλυτικά ως εξής:
Αθήνα, 23 Μαρτίου 2018
ΕΡΩΤΗΣΗ
Προς τους κ.κ. Υπουργούς:
-Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων
– Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Δικαιοσύνης
ΘΕΜΑ: Εξίσωση αδειών αναπληρωτών – μόνιμων εκπαιδευτικών
Τα τελευταία χρόνια, μείζον πρόβλημα της Δημόσιας Εκπαίδευσης – αλλά και προμετωπίδα των αιτημάτων των εκπαιδευτικών – αποτελεί η αναγκαιότητα πραγματοποίησης μόνιμων διορισμών προκειμένου να καλυφθούν οι ανάγκες των σχολείων της χώρας σε εκπαιδευτικό προσωπικό. Κατ’ έτος, ο αριθμός των αναπληρωτών εκπαιδευτικών που υπηρετούν στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, ξεπερνά συνολικά τις 22.000 θέσεις. Ενδεικτικό των ελλείψεων που έχουν δημιουργηθεί στα σχολεία της χώρας, είναι ότι ενώ στην οκταετία 2010-2017 αποχώρησαν 13.000 εκπαιδευτικοί που υπηρετούσαν στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση, στη θέση τους προσελήφθησαν μόνο 2.000 συνάδελφοί τους. Ανάλογη είναι η κατάσταση και στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, όπου κατά την ίδια 8ετία 2010-2017 υπήρξαν συνολικά 19.522 αποχωρήσεις εκπαιδευτικών, χωρίς και αυτοί να αντικατασταθούν.
Την αναγκαιότητα διορισμών στα σχολεία της χώρας έχουν αναγνωρίσει όλες οι πολιτικές ηγεσίες του Υπουργείου Παιδείας από το 2015 και μετά, σε αντίθεση με προγενέστερες περιόδους, όταν οι εκπαιδευτικοί στοχοποιούνταν ως κλάδος ο οποίος έπρεπε να συρρικνωθεί προκειμένου να υπάρξει η νεοφιλελεύθερη αναδιάρθρωση του δημόσιου τομέα, όπως την «οραματίζονταν» οι προηγούμενες κυβερνήσεις, με κύριο εκφραστή αυτής της ιδεοληψίας τον σημερινό αρχηγό του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Στον αντίποδα, οι κυβερνήσεις του ΣΥΡΙΖΑ έχουν κατ΄ επανάληψη χαρακτηρίσει τον χώρο της Παιδείας – όπως και αυτόν της Υγείας – ως τους κατεξοχήν τομείς του Δημοσίου όπου επείγουν οι προσλήψεις σε προσωπικό, δεσμευόμενες, ότι η λήξη της επιτροπείας θα δώσει την δυνατότητα κάλυψης αυτής της ανάγκης.
Έως ότου όμως υπάρξουν οι απαραίτητοι διορισμοί, οι αναπληρωτές εκπαιδευτικοί – μολονότι συμμετέχουν ισότιμα με τους μόνιμους συναδέλφους τους σε όλες τις υποχρεώσεις που απαιτούνται στο δημόσιο σχολείο – εν τούτοις βιώνουν, στην επαγγελματική καθημερινότητά τους, μια σειρά από διακρίσεις εξαιτίας του διαφορετικού νομοθετικού πλαισίου που ισχύει για αυτούς.
Έτσι, για παράδειγμα, οι ημέρες άδειας που προβλέπονται για τις αναπληρώτριες εκπαιδευτικούς είναι: 56 ημέρες άδεια κύησης και 63 ημέρες άδεια λοχείας, συνολικά δηλαδή 119 ημέρες ενώ οι μόνιμες εκπαιδευτικοί δικαιούνται δυο μήνες άδειας κύησης και τρεις μήνες άδεια λοχείας, δηλαδή συνολικά 150 ημέρες. Εκτός αυτού, για τις αναπληρώτριες εκπαιδευτικούς δεν προβλέπεται άδεια επαπειλούμενης κύησης, όπως προβλέπεται για τις μόνιμες.
Οι αναπληρώτριες εκπαιδευτικοί δικαιούνται τετράμηνη άδεια ανατροφής άνευ αποδοχών (Ν. 4075/2012, άρθρο 50 όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 39 του Ν. 4144/2013, και Φ.351.5/43/67822/Δ1 εγκύκλιο του ΥΠΑΙΘ) σε αντίθεση με το γονέα μόνιμο εκπαιδευτικό που δικαιούνται άδεια εννέα ( 9 ) μηνών με αποδοχές, μέχρι το παιδί του να συμπληρώσει το τέταρτο έτος τις ηλικίας του (παρ.2 του αρθρ.53 του Υ.Κ). Για τους αναπληρωτές εκπαιδευτικούς, σε ό,τι αφορά στη γονική άδεια των άρθρων 50 και 51 του ν.4075/2012, αυτή δεν αναγνωρίζεται ως χρόνος πραγματικής εκπαιδευτικής προϋπηρεσίας – κατά την έννοια της παραγράφου 34 του άρθρου 6 του ν.3027/2002 και του άρθρου 3 του ν.3848/2010 – για ενδεχόμενη μοριοδότηση από το ΑΣΕΠ, καθώς το Υπουργείο Παιδείας απεύθυνε ερώτημα προς το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους, από το οποίο όμως έλαβε αρνητική, αν και μη δεσμευτική, γνωμοδότηση σε αντίθεση με τη σχετική, ευνοϊκή ως προς το θέμα, γνωμοδότηση του Συνηγόρου του Πολίτη.
Επίσης, ως χρόνος πραγματικής υπηρεσίας δεν αναγνωρίζεται το υπερβάλλον των 15 ημερών διάστημα αναρρωτικής άδειας, σε εφαρμογή των διατάξεων των άρθρων 657 και 658 του Αστικού Κώδικα, περί χρονικού διαστήματος αξίωσης καταβολής μισθού σε περίπτωση αναρρωτικής άδειας, και του αριθμ. 1470/22.08.2008 γνωμοδοτικού εγγράφου του Γραφείου του Νομικού Συμβούλου του Υ.ΠΑΙ.Θ.Π.Α., περί αδειών εκπαιδευτικών ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου. Αναφορικά με τις αποδοχές για τις αναρρωτικές άδειες των εκπαιδευτικών, ισχύει ότι για τις τρεις πρώτες μέρες της άδειας καταβάλλεται από το δημόσιο το μισό των αποδοχών που δικαιούται ο εκπαιδευτικός ενώ από τον ΕΟΠΥΥ δεν δικαιούται τίποτε. Για το διάστημα από την 4η μέχρι την 15η ημέρα παίρνει αποδοχές 12 ημερών αφαιρούμενης της επιδότησης του ΕΟΠΥΥ που αναλογεί στο διάστημα αυτό, ενώ για το διάστημα από την 16η ημέρα και μετά, μόνο την επιδότηση του ΕΟΠΥΥ.
Σε αντίθεση με τους μόνιμους εκπαιδευτικούς, οι αναπληρωτές δεν δικαιούνται καμία ημέρα άδειας σε περίπτωση ασθένειας των παιδιών τους. Οι μόνιμοι εκπ/κοί έχουν δικαίωμα άδειας απουσίας με αποδοχές τριών (3) εργασίμων ημερών σε περίπτωση θανάτου συζύγου τους ή και συγγενούς έως και β΄ βαθμού (πρώτο εδάφιο της παραγράφου 1 του άρθρου 50 του Υ.Κ) ενώ οι αναπληρωτές άδεια δύο (2) ημερών με αποδοχές, σε περίπτωση θανάτου συζύγου, τέκνων, γονέων και αδελφών, σύμφωνα με το άρθρο 9 της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας ετών 2002 και 2003.
Οι μόνιμοι εκπαιδευτικοί που πάσχουν οι ίδιοι ή έχουν σύζυγο ή τέκνο που πάσχει από νόσημα, που απαιτεί τακτικές μεταγγίσεις αίματος ή χρήζει περιοδικής νοσηλείας δικαιούνται ειδική άδεια με αποδοχές έως είκοσι δύο (22) εργάσιμες ημέρες το χρόνο (παράγραφος 2 του άρθρου 50 του Υ.Κ και παρ. 1 του άρθρου 51 του ν. 4075/12) ενώ οι αναπληρωτές εκπαιδευτικοί δικαιούνται επίσης έως είκοσι δύο (22) εργάσιμες μέρες το χρόνο επιπλέον κανονική άδεια, από τις οποίες, όμως, οι έντεκα (11) με αποδοχές και οι έντεκα (11) χωρίς αποδοχές ( άρθρο 21 του Π.Δ 410/30-08-1988.)
Επειδή ο αριθμός των αναπληρωτών εκπαιδευτικών είναι πολύ μεγάλος – φέτος φθάνει τις 22.000 και αποτελεί το 47% των ελαστικά εργαζομένων στο δημόσιο τομέα – και με δεδομένο ότι εκατοντάδες αναπληρωτές εκπαιδευτικοί έχουν προϋπηρεσία πολλών ετών, που αγγίζει ακόμα και τα 15 χρόνια
Επειδή οι αναπληρωτές εκπαιδευτικοί, έχουν – όλα αυτά τα χρόνια, και ιδιαιτέρως κατά την περίοδο της οικονομικής κρίσης – στηρίξει με πολλαπλούς τρόπους τη δημόσια εκπαίδευση, ειδικά στα νησιά και στην υπόλοιπη περιφέρεια, βιώνοντας καθεστώς εργασιακής ανασφάλειας και συνεχούς μετακίνησης κάθε χρόνο, σε όλη τη χώρα, έχοντας εγκαταλείψει σπίτια και οικογένειες
Επειδή οι αναπληρωτές εκπαιδευτικοί έχουν το αντίστοιχο ωράριο, τις ίδιες υποχρεώσεις και επιτελούν το ίδιο έργο με τους μόνιμους εκπαιδευτικούς στην ελληνική δημόσια εκπαίδευση
Επειδή λόγω των προαναφερθέντων, είναι δίκαιο το αίτημα εξίσωσης αναπληρωτών και μονίμων σε εργασιακά ζητήματα (άδειες, πλήρη συνδικαλιστικά δικαιώματα, κ.ά.).
Eπειδή η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ νομοθετώντας τον Ενιαίο Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης κατέδειξε την πρόθεσή της να ενοποιήσει τα δικαιώματα των εργαζομένων, ανεξαρτήτως του φορέα όπου εργάζονται ή του είδους της σχέσης εργασίας τους
Ερωτώνται οι κ.κ. Υπουργοί:
– Τι μέτρα προτίθενται να λάβουν και σε ποιες νομοθετικές πρωτοβουλίες προτίθενται να προβούν, ώστε να υπάρξει εξίσωση αναπληρωτών και μονίμων, αναφορικά με το καθεστώς χορήγησης πάσης φύσεως αδειών;