Το Εργατικό Κέντρο για το προσφυγικό

Το τελευταίο διάστημα παρατηρείται αύξηση των προσφύγων και μεταναστών στο νησί μας, χωρίς η κυβέρνηση να προχωρεί στην αντίστοιχη προώθησή τους στην ενδοχώρα. Τραγικές είναι και οι συνθήκες διαμονής και υγιεινής στο hotspot, αφού τεράστιος αριθμός ανθρώπων (πάνω από 3.000 σύμφωνα με επίσημες πηγές) συνωστίζεται σε ένα χώρο που είναι σχεδιασμένος για να καλύψει λιγότερο από το 1/3 (περίπου 1.000), ενώ παραμένουν τα σοβαρά προβλήματα, όπως η μη συστηματική παροχή νερού.

Ο αυξανόμενος αριθμός των προσφύγων και μεταναστών έρχεται, για άλλη μια φορά, να μας θυμίσει ότι το προσφυγικό – μεταναστευτικό είναι ένα πρόβλημα χωρίς τέλος. Όσο  συνεχίζονται οι εγκληματικοί πόλεμοι των ιμπεριαλιστών στη Συρία και αλλού, όσο καταδικάζονται ολόκληροι λαοί να ζουν στη φτώχεια και στην εξαθλίωση, την ίδια στιγμή που ο πλούτος των χωρών τους είναι στα χέρια μεγάλων μονοπωλιακών ομίλων που θησαυρίζουν από τα πάμφθηνα εργατικά χέρια. Όσο συνεχίζουν να θυσιάζονται οι άνθρωποι στο βωμό των κερδών των επιχειρηματικών ομίλων, ντόπιων και ξένων, τέτοια κι ακόμη χειρότερα φαινόμενα θα έχουμε.

Τεράστιες είναι και οι ευθύνες της ΕΕ και της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ αλλά και των προηγούμενων, που συμμετέχουν στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, ενώ με μια σειρά αποφάσεις και συμφωνίες (Σέγκεν, Δουβλίνο κλπ.) έχουν κάνει την Ελλάδα χώρα εγκλωβισμού προσφύγων και μεταναστών, ανοιγοκλείνουν τη στρόφιγγα των ροών, ανάλογα με τις ανάγκες των μονοπωλίων και πολυεθνικών για φτηνούς εργάτες. Στη Γερμανία μάλιστα το θέμα αυτό είναι και στοιχείο προεκλογικής αντιπαράθεσης… Αυτή είναι η ΕΕ της «αλληλεγγύης», του «ανθρωπισμού» και της «κοινωνικής δικαιοσύνης» που ευαγγελίζονται τόσα χρόνια και που με θέρμη υπερασπίζονται όλες οι προηγούμενες αλλά και η σημερινή κυβέρνηση. Οι άνθρωποι είναι χρήσιμοι ανάλογα με το πόσα κέρδη μπορούν να φέρουν. Αυτό ισχύει για τους πρόσφυγες και μετανάστες όλων των εθνικοτήτων, αυτό ισχύει και για τα δικά μας παιδιά που φεύγουν στο εξωτερικό. Αυτός είναι ο νόμος τους γιατί η ΕΕ είναι για να στηρίζει τα συμφέροντα του κεφαλαίου και όχι των εργαζομένων.

Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ επί της ουσίας δεν παίρνει κανένα ουσιαστικό μέτρο ούτε για την ανακούφιση, έστω, αυτών των ανθρώπων. Έχει συμβάλει – και συνεχίζει – στο όνομα της τήρησης των αποφάσεων της ΕΕ, ειδικά της συμφωνίας ΕΕ-Τουρκίας για το προσφυγικό-μεταναστευτικό στο διπλό εγκλωβισμό τους στα νησιά και την Ελλάδα, σε κέντρα – φυλακές, με επιπτώσεις στην ψυχική και σωματική τους υγεία λόγω του μακρόχρονου εγκλεισμού. Η απομάκρυνση των ΜΚΟ και η ανάληψη μιας σειράς υπηρεσιών από το υπουργείο, χωρίς τις αντίστοιχες υποδομές και το αναγκαίο προσωπικό θα έχει άμεσες επιπτώσεις στην επιβάρυνση υποδομών και υπηρεσιών του νησιού, όπως το νοσοκομείο το οποίο, ούτως ή άλλως, αντιμετωπίζει τεράστιες ελλείψεις και δυσκολίες στο να καλύψει επαρκώς τις ανάγκες ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης και νοσηλείας και του ντόπιου πληθυσμού.

Ιδιαίτερα σοβαρή είναι η κατάσταση για τα παιδιά των προσφύγων και μεταναστών που ζουν σε τέτοιες συνθήκες. Πέρα από το γεγονός ότι πολλά έχουν ψυχικά τραύματα από τις συνθήκες πολέμου στις οποίες έχουν ζήσει, ο εγκλεισμός σε ένα κέντρο, πολλές φορές χωρίς την οικογένειά τους, η έλλειψη οργανωμένης συστηματικής εκπαίδευσης, δημιουργικής απασχόλησης και ψυχαγωγίας δημιουργεί σοβαρούς κινδύνους για το μέλλον και την εξέλιξή τους.

Εμείς που είμαστε εργάτες, σαν κι αυτούς πρέπει να απομονώσουμε φωνές που εκμεταλλεύονται τις συνέπειες αυτής της κατάστασης και στη δική μας ζωή, φωνές που στο όνομα της «καθαρότητας του έθνους και της θρησκείας», κηρύσσουν το μίσος μεταξύ των λαών και σπέρνουν το δηλητήριο του ρατσισμού, ορθώνοντας τείχη ανάμεσα σε Έλληνες και ξένους εργάτες, είτε το κάνουν χυδαία είτε ντυμένο με έναν ψευτοανθρωπισμό «άνθρωποι είναι κι αυτοί αλλά να πάνε αλλού». Ας σκεφτούμε για παράδειγμα πόσο ίδια εκμεταλλεύονται Έλληνες και ξένους εργάτες τα μεγάλα ξενοδοχεία κι επιχειρήσεις, που αυτή την εποχή κάνουν ταμείο μετρώντας αυξημένα κέρδη από την ανάπτυξη του κλάδου. Αλήθεια, τα πόδια κι η πλάτη των μεταναστών σερβιτόρων ή των καμαριέρων πονάνε λιγότερο από των Ελλήνων; Οι μισθοί των 500 ευρώ καλύπτουν τις ανάγκες των οικογενειών τους; Ο ρατσισμός αποπροσανατολίζει τους εργάτες από την πραγματική αιτία των προβλημάτων τους που είναι η καπιταλιστική ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής, η παραγωγή και η ανάπτυξη με γνώμονα το κέρδος μιας χούφτας μεγαλοεπιχειρηματιών.

Με τις εξελίξεις που έχουμε στην περιοχή μας και τους ολοένα και οξυνόμενους ανταγωνισμούς για το ποιας χώρας τα μονοπώλια θα πάρουν το  μεγαλύτερο κομμάτι από την εκμετάλλευση πηγών και δρόμων μεταφοράς ενέργειας και εμπορευμάτων, με το ΝΑΤΟ να σουλατσάρει στο Αιγαίο ετοιμάζοντας τις πολεμικές του μηχανές, με τις ευλογίες της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, θα πρέπει να είμαστε σε επιφυλακή για το τι μπορεί να προκύψει αύριο και για το λαό μας.

Απαιτούμε η κυβέρνηση να αναλάβει άμεσα τις ευθύνες της.

Παλεύουμε για:

• Άμεσο απεγκλωβισμό προσφύγων και μεταναστών ώστε να συνεχίσουν το ταξίδι τους για τις χώρες πραγματικού προορισμού τους.
• Αξιοπρεπείς χώρους και συνθήκες προσωρινής διαμονής αποκλειστικά για την υποδοχή και καταγραφή των προσφύγων και μεταναστών, (ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, διερμηνεία, σίτιση, στέγαση κλπ.). Κατάλληλες συνθήκες και δομές για τους ασυνόδευτους ανηλίκους, τις οικογένειες με παιδιά, τις εγκύους, τα Άτομα με Ειδικές Ανάγκες κλπ. Όχι στα hotspots και τα κέντρα κράτησης.
• Να γίνουν όλες οι αναγκαίες προσλήψεις μόνιμου προσωπικού όλων των ειδικοτήτων στα ΚΥΤ για την πλήρη κάλυψη των προσφύγων και μεταναστών σε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, ψυχολογική υποστήριξη, νομική συμβουλή κλπ.
• Να εξασφαλισθεί η συμμετοχή των παιδιών σχολικής και προσχολικής ηλικίας στην εκπαιδευτική διαδικασία, με ευθύνη του κράτους και χωρίς την εμπλοκή ΜΚΟ, κατ’ αρχάς στις Δομές Υποδοχής Εκπαίδευσης Προσφύγων (ΔΥΕΠ), με την εξασφάλιση όλων των αναγκαίων προϋποθέσεων (πρόσληψη εκπαιδευτικού και βοηθητικού προσωπικού, εμβολιασμοί κλπ.).

Δεν έχουμε να χωρίσουμε τίποτα με τους ξένους εργάτες.

Έχουμε να παλέψουμε μαζί για τη ζωή που μας αξίζει σε μας και τα παιδιά μας.

Δυναμώνουμε την ταξική αλληλεγγύη.