Ένα παραμύθι κρασιού από την Σάμο

Μια ιστορία σαν ένα παραμύθι από εκείνα που περνούν από τη μια γενιά στην άλλη. Μια ιστορία με κρασιά από το νησί της Σάμου.

Η ιστορία που συνδέεται με την φίρμα Nopera – κάτω από την οποία κυκλοφορούν σήμερα 3 κρασιά- ξεκινά στα μέσα του 19ου αιώνα, όταν η οικογένεια Nopera αφήνει τη Μάλτα και εγκαθίσταται στο νησί της Σάμου που βρίσκεται από το 1834 σε καθεστώς αυτονομίας έναντι της Υψηλής Πύλης (Ηγεμονία Σάμου).

Η οικογένεια μετά από μερικά χρόνια δημιουργεί ένα σαμιώτικο κρασί υψηλής ποιότητας, γλυκό, από την ποικιλία του λευκού μοσχάτου, ενώ στη συνέχεια, η οικογένεια πετυχαίνει να αρχίσει τις εξαγωγές σε φημισμένους πελάτες, όπως στη γαλλική εταιρεία Noilly Pratt της Μασσαλίας, γνωστή μέχρι τις μέρες μας για το βερμούτ μοναδικής ποιότητας που παράγει.

Η οικογένεια –με το επίθετο της να αλλάζει με τα χρόνια σε Ιγγλέσης- είχε το οινοποιείο έως το 1934 όπου με νόμο (60/185) ξεκινά η αναγκαστικότητα για τους αμπελουργούς της Σάμου, να δίνουν τα σταφύλια τους μόνο στον ΕΟΣ.

Οι δεκαετίες περνάνε… Τα πάντα αλλάζουν στο τοπίο αλλά οι κληρονόμοι της οικογενειακής παράδοσης διατηρούν την φλόγα της δημιουργίας.

Το 2004 ο Ευάγγελος Μυτιληναίος – φορέας της κληρονομιάς της οικογένειας Ιγγλέση- μαζί με τον αμπελουργό Ιωάννη Κωστάκη, ιδιοκτήτες αμπελιών και οι δύο, ξεκινούν τη διαδικασία να δημιουργήσουν δικό τους οινοποιείο και να διαθέσουν τα δικά τους σταφύλια προς παραγωγή κρασιού.

Και τότε ξεκινά ένας Μαραθώνιος … Οι δύο τους αιτούνται άδεια από την αρμόδια διεύθυνση Αγροτικής και Κτηνιατρικής Ανάπτυξης. Η τελευταία τους την αρνείται και οι αμπελουργοί δεν το βάζουν κάτω: Προσφεύγουν στο Συμβούλιο της Επικρατείας. Η προσφυγή εκδικάζεται το 2009 και η απόφαση βγήκε το 2010 όπου ήταν αρνητική για τους δύο αμπελουργούς. Παράλληλα, οι δύο τους είχαν προσφύγει στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή η οποία στέλνει προειδοποιητική επιστολή ότι η άρνηση παραβαίνει το Ευρωπαϊκό Δίκαιο.

Έκτοτε ξεκινάει μια πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία για όσους την ακούν και αντίθετα μια απίστευτη διαδικασία για τους δύο αμπελουργούς με καθημερινό αγώνα που έδιναν με το Υπουργείο, το Συμβούλιο της Επικρατείας και τις δημόσιες κρατικές υπηρεσίες.

Η υπόθεση έφτασε μέχρι και το Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων με την αιτιολογία της διαχείρισης της προσωπικής περιουσίας όπως επιθυμούν οι δύο αμπελουργοί, το οποίο σαφώς τους δικαίωσε.

Η άδεια τελικώς εδόθη μέσα στο 2013. Σήμερα, ο Νικόλαος Μυτιληναίος, συνεχίζει την παράδοση του πατέρα του Ευάγγελου και της οικογένειας Nopera, μαζί με τον Γιάννη Κωστάκη, αμπελουργό και παραγωγό με εμπειρία τριών γενεών, δημιούργησαν έναν πρότυπο, βιολογικό και βιοδυναμικό σαμιακό αμπελώνα με σκοπό να προάγουν την πολυπλοκότητα του τοπικού terroir και να αποκαταστήσουν την παλιά του αίγλη.

O 40αρης Νικόλας Μυτιληναίος με σπουδές στο Διεθνές Εμπόριο στο Southampton University συνεχίζει την παράδοση της οικογένειας μαζί με τον στενό συνεργάτη Γιάννη Κωστάκη.

Το οινοποιείο βρίσκεται στο Καρλόβασι της Σάμου. Πρόκειται για ένα οικογενειακό οινοποιείο/boutique.

Οι δύο συνεργάτες έχουν στην ιδιοκτησία τους αμπελώνες 40 στρέμματα συνολικά, που ο καθένας αποτελεί έναν πρότυπο, βιολογικό και βιοδυναμικό αμπελώνα. Ωστόσο συνεργάζονται και με άλλους αμπελουργούς. Όλα τα κρασιά είναι οργανικά με προϊόν βιολογικής καλλιέργειας σε συνδυασμό με βιολογικό τρόπο οινοποίησης.

Το οινοποιείο παράγει κρασιά μονό από ποικιλία Μοσχάτο Σάμου λευκό μικρόρωγο.

Πάντως, το ταξίδι της φίρμας της σαμιώτικης αμπελουργικής – οινοποιητικής παράδοσης συνεχίζεται με 3 κρασιά: To Epitome ( ένα sweet wine- ένα top class γλυκό κρασί, λιαστός οίνος, blend ετών με ωρίμανση σε δρύινα γαλλικά βαρέλια), το Vintage (είναι ένα φρέσκο-παλαιωμένο γλυκό κρασί που το απολαμβάνεις είτε μόνο του είτε σε cocktail) και το Roya ( ένα ξηρό κρασί δεξαμενής, φρέσκο με ανθώδη και φρουτώδη αρώματα καταναλώνεται όλες τις ώρες και συνοδεύει άριστα θαλασσινά).