Η Σάμος τίμησε τη μνήμη της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου

Με εκδηλώσεις μνήμης και συγκίνησης πραγματοποιήθηκαν στη Σάμο οι εορτασμοί για την Ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου.

Η ημέρα ξεκίνησε με την Έπαρση της Σημαίας στην Πλατεία Πυθαγόρα, με τη συμμετοχή τμήματος αποδόσεως τιμών και της Στρατιωτικής Μουσικής της 79 ΑΔΤΕ.

Τελέστηκε Επίσημη Δοξολογία στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Αγίου Νικολάου της πόλεως Σάμου.

Ακολούθησε Επιμνημόσυνη Δέηση στο Ηρώο των πεσόντων της πόλεως, στην Πλατεία Πυθαγόρα, όπου πραγματοποιήθηκε και κατάθεση στεφάνων.

Στην ομιλία του για την Ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου, ο Πρόεδρος του Συλλόγου Ποντίων Σάμου «Παναγία Σουμελά». κ. Αβραμίδης, ανέφερε:  «Σεβασμιώτατε,

Κύριε Βουλευτή

Σεβαστοί εκπρόσωποι της Εκκλησίας, της πολιτείας, των κομμάτων, των Ενόπλων Δυνάμεων και Σωμάτων Ασφαλείας.

Αγαπητοί συμπολίτες,

Σεβαστές Αρχές της Τοπικής Αυτοδιοίκησης,

Αγαπημένα αδέρφια Πόντιοι και Πόντιες,

Στεκόμαστε σήμερα εδώ, στην καρδιά της πρωτεύουσας του νησιού μας, του Βαθιού της Σάμου, με δέος, συγκίνηση και ευθύνη. Τιμούμε τη μνήμη των 353.000 Ελλήνων του Πόντου που εξοντώθηκαν με αγριότητα από το κεμαλικό καθεστώς. Θυμόμαστε. Και μέσα από τη μνήμη διεκδικούμε δικαιοσύνη και αλήθεια.

Η γενοκτονία των Ποντίων δεν ήταν απλώς μια τραγωδία. Ήταν μια προμελετημένη από τους Τούρκους, επιχείρηση εξόντωσης. Άνθρωποι βασανίστηκαν, Άνθρωποι Σφαγιάστηκαν, Άνθρωποι εκτοπίστηκαν, βίασαν και έσφαξαν Μανάδες, γυναίκες, Αδελφές και παιδιά. Άνθρωποι πέθαναν από πείνα και κακουχίες σε ατέλειωτες πορείες θανάτου. Ο Πόντος, που για αιώνες ήταν κέντρο πολιτισμού, εμπορίου και παιδείας του Ελληνισμού, σίγησε απότομα. Οι καμπάνες των εκκλησιών σώπασαν. Οι αυλές των σχολείων ερήμωσαν. Οι φωνές των παιδιών πνίγηκαν στο αίμα.

Και όμως, οι Πόντιοι δεν έσβησαν. Διασκορπίστηκαν σε όλη την Ελλάδα, μετέφεραν μαζί τους τη γλώσσα, τα ήθη, τη μουσική, τους χορούς, την πίστη και την εργατικότητά τους. Μετέτρεψαν τον πόνο σε δημιουργία. Ανέστησαν μέσα από τις στάχτες την ταυτότητά τους και προσέφεραν σε αυτόν τον τόπο τα καλύτερα στοιχεία της ψυχής και του πολιτισμού τους. Στην τέχνη, στα γράμματα, στις επιστήμες, στην οικονομία.

Οπως γράφει ο Διονύσιος Σολομός! Στη δική μας περίπτωση. Επανέρχεται για όλους τους Έλληνες!!! Το λέει στον Εθνικό Ύμνο σε εκείνο το κομμάτι της ιστορίας μας!.

Είμαστε ΓενοκτοΓενιμενοι!!! Δηλαδή Απ’ τα Κόκαλα Βγαλμένοι των Ελλήνων τα Ιερά.

Ο Πόντος δεν είναι απλώς μία γεωγραφική περιοχή. Είναι ένας πολιτισμός. Είναι η ψυχή ενός λαού που άντεξε, που δεν ξέχασε και που απαιτεί ακόμα – έναν αιώνα μετά – τη διεθνή αναγνώριση της γενοκτονίας.

Γιατί χωρίς αναγνώριση, δεν υπάρχει δικαίωση. Και χωρίς δικαίωση, η Ιστορία κινδυνεύει να επαναληφθεί.

Σήμερα, ενώνουμε τις φωνές μας με όλους τους απογόνους εκείνων των μαρτύρων. Δεν ξεχνούμε. Δεν συγχέουμε το έγκλημα με τη λήθη. Τιμούμε τη μνήμη τους, όχι με εκδίκηση, αλλά με αγώνα για αλήθεια και δικαιοσύνη.

Οφείλουμε, κυρίως εμείς οι νεότεροι, να συνεχίσουμε τη μεταλαμπάδευση της ιστορικής μνήμης. Να διδάξουμε στα παιδιά μας όχι μόνο τον πόνο, αλλά και το μεγαλείο του Πόντου. Την λεβεντιά, την αρχοντιά και το φιλότιμο των Ποντίων.

Κλείνω με έναν στίχο από τον ποντιακό θρήνο:

“Η Ρωμανία επέρασεν, η Ρωμανία επάρθεν,

η Ρωμανία κι αν πέρασεν, ανθεί και φέρει κι άλλο.”

Η Ρωμανία – ο Πόντος – ζει όσο ζει η μνήμη. Κι εμείς σήμερα δηλώνουμε παρόντες. Για να μην ξανασυμβεί. Για να μην ξεχαστεί.

Αιωνία τους η μνήμη.

Τιμή και Δόξα στον Ποντιακό Ελληνισμό.

Ζήτω η Ιστορική Αλήθεια.

Ζήτω η Ελλάδα.

Σας Ευχαριστώ».

Μετά την ομιλία, τηρήθηκε ενός λεπτού σιγή στη μνήμη των θυμάτων της Γενοκτονίας και η τελετή ολοκληρώθηκε με την ανάκρουση του Εθνικού Ύμνου.