Δάσος μαύρου κοραλλιού στα 96 μέτρα βάθος στο Αιγαίο

Τα μαύρα κοράλλια (Anthipathella subpinnata) είναι από τα πιο ευάλωτα είδη των θαλασσών μας και αποτελούν βιότοπους εξαιρετικής σημασίας. Μας δημιουργεί έκπληξη και ταυτόχρονα λύπη, ότι παρά το γεγονός ότι στην αρχαιότητα ήταν πασίγνωστα κυρίως για τις τις φαρμακευτικές τους ιδιότητες, στις μέρες μας παραμένουν άγνωστα στο ευρύ κοινό.

Κατά τη διάρκεια των ερευνών του Ινστιτούτου «Αρχιπέλαγος», ανακαλύψαμε ένα εκτεταμένο δάσος μαύρου κοραλλιού στα 96μ βάθος, τα οποίο δυστυχώς, βρίσκεται υπό απειλή από τη χρήση συρόμενων αλιευτικών εργαλείων από πλοία και ανεμότρατες που ακόμα επιτρέπεται σύμφωνα με την ελληνική νομοθεσία στην περιοχή που βρίσκεται το συγκεκριμένο δάσος.

Το θετικό είναι ότι παρά τη συνεχή καταστροφή τους, ένα μικρό κομμάτι έχει καταφέρει να επιβιώσει μέχρι και σήμερα υπενθυμίζοντας μας ότι χρειάζεται η άμεση δράση μας για να μη χαθούν τελείως από το βυθό της Μεσογείου.

Κάθε κοράλλι σχηματίζεται από αποικίες πολύποδων (polyps) μεγέθους λίγων χιλιοστών, τα άτομα των οποίων εξειδικεύονται σε κάποια συγκεκριμένη εργασία, όπως η συλλογή τροφής, η αναπαραγωγή, η άμυνα ενάντια στους θηρευτές και όλα μαζί συνεργάζονται για την επιβίωσή της. Επιπλέον, τα δάση του μαύρου κοραλλιού αποτελούν βιότοπους εξαιρετικής σημασίας για πολλά θαλάσσια είδη όπως για παράδειγμα καρχαριοειδή, σαλάχια και καλαμάρια που αποθέτουν σε αυτά τα αυγά τους.

Το Ινστιτούτο Θαλάσσιας Προστασίας Αρχιπέλαγος έχει αναπτύξει με την υποστήριξη του Pure Ocean Fund και σε συνεργασία με το διεθνή περιβαλλοντικό φορέα Oceana, το Τμήμα Βιολογίας του Πανεπιστημίου Essex, το Περιφερειακό Κέντρου Δράσης των Ηνωμένων Εθνών για τη Μεσόγειο (UNEP/MAP SPA RAC) και με το Εργαστήριο Φυσικής Γεωγραφίας του Πανεπιστημίου Αθηνών τη δράση «Προστατεύοντας τα Βαθιά Νερά και τους Κοραλλιγενείς Οικοτόπους του Αιγαίου» με στόχο τη διασφάλιση της προστασίας αυτών των ιδιαίτερα σημαντικών θαλάσσιων οικοσυστημάτων.

Archipelagos – Institute of Marine Conservation