Λίγα λόγια για την ταινία από τον Κριστιάν Νίρκα

Η ταινία γυρίστηκε το καλοκαίρι του 2022, στην Ανθούσα, λίγες ημέρες πριν την πυρκαγιά που ξέσπασε στην περιοχή της Πεντέλης και της Ανθούσας κλπ. Δυστυχώς αυτό το πράσινο τοπίο – γεμάτο ζωντάνια που φαίνεται στις λήψεις, έχει πλέον αντικατασταθεί με τα αποκαΐδια μιας πύρινης λαίλαπας.

Αυτό το γεγονός, αν και δεν απορρέει από την σεναριογραφική σύλληψη της ταινίας, της αποδίδει έναν συμβολισμό. Κάποιος θα μπορούσε να πει πως ό,τι μένει στο δάσος μετά από μια πυρκαγιά, είναι παρόμοιο με αυτό που συμβαίνει στον άνθρωπο όταν χάνει το μνημονικό και την διαύγειά του. Παράλληλα όμως, όπως είναι ανώφελο για έναν ορειβάτη να αγανακτήσει με το καμένο δάσος, έτσι είναι ανούσιο για κάποιον να εκνευριστεί με έναν ασθενή που πάσχει από Αλτσχάιμερ ή άλλη μορφή άνοιας.

Πρόκειται για μια νόσο που δεν έχει θεραπεία. Ο παθών, δημιουργεί μια δικιά του πραγματικότητα και άτομα που βρίσκονται στο περιβάλλον του, είναι ανούσιο να προσπαθήσουν να διορθώσουν τα δεδομένα αυτής. Η καλύτερη αντίδραση χαρακτηρίζεται από υπομονή, κατανόηση και αποδοχή. Όσο δύσκολο είναι να διατηρηθεί αυτή η ψυχραιμία, άλλο τόσο είναι απαραίτητο, ώστε να μην προκληθεί περεταίρω αναστάτωση και ταραχή στον ασθενή.