Ομιλία στην κινητοποίηση για την παιδεία στο Καρλόβασι

Ένα χρόνο μετά την πανδημία και έξι μήνες μετά τον καταστροφικό σεισμό στη Σάμο, βιώνουμε τα τραγικά αποτελέσματα της διαχείρισης της κυβέρνησης στην υγεία, στη ζωή, στη μόρφωση, στα εργασιακά δικαιώματα, στις συνέπειες του σεισμού.

Οι γιατροί και οι νοσηλευτές στα δημόσια νοσοκομεία στενάζουν ώρες, μέρες, μήνες, από τις ελλείψεις προσωπικού, ΜΕΘ, από  τη μετατροπή δημόσιων νοσοκομείων σε νοσοκομεία μιας νόσου, για να σώσουν ζωές με ότι μέσα διαθέτουν, υπερβάλλοντας εαυτόν. Δεκάδες είναι οι διασωληνωμένοι συμπολίτες μας, στους διαδρόμους και στα απλά δωμάτια των νοσοκομείων, με τη ζωή τους να κρέμεται από μια κλωστή. Πολλοί απ’ αυτούς χάνουν τη μάχη, ενώ θα μπορούσαν να είχαν γλυτώσει – όπως λένε οι γιατροί – αν ήταν σε ΜΕΘ.

Θα λογοδοτήσει η κυβέρνηση για την εγκληματική πολιτική της απέναντι στους τόσους νεκρούς;

 Θα λογοδοτήσει η κυβέρνηση γιατί επιμένει να μπουκώνει τους μεγαλοκλινικάρχες με ζεστό χρήμα χιλιάδων ευρώ ενοικίασης, αντί να επιτάξει τις υπερσύγχρονες ιδιωτικές κλινικές και να προτάξει τη ζωή και την υγεία του λαού;

Θα λογοδοτήσει η κυβέρνηση αυτή και οι προηγούμενες όταν το σωματείο εργαζομένων στο νοσοκομείο και ο λαός της Σάμου φώναζαν και αγωνίζονταν για στελέχωση επαρκούς ιατρικού νοσηλευτικού προσωπικού χρόνια τώρα και τους έγραφαν στα παλαιότερα των υποδημάτων τους;

Χρειάζονται ή όχι οι ΜΕΘ στο νοσοκομείο που είναι μόνο 6 χωρίς πλήρη στελέχωση του προσωπικού και κάθε μέρα γεμίζουν;

Απαιτούνται ή όχι προσλήψεις γιατρών, νοσηλευτών, διοικητικού, προσωπικού καθαριότητας σε κέντρα υγείας Βαθιού, Καρλοβάσου;

Απαιτείται ή όχι η 24ωρη λειτουργία τους για να αντιμετωπιστεί όχι μόνο η πανδημία, αλλά να ενισχυθεί γενικώς η πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας στην πρόληψη, στη θεραπεία, στην αποκατάσταση, για να αποσυμφορηθεί το Νοσοκομείο και να προσφέρει απρόσκοπτα δευτεροβάθμια φροντίδα υγείας;

Θα λογοδοτήσει η κυβέρνηση και τα άλλα κόμματα, υπερασπιστές της ΕΕ και της πολιτικής που κάνει το φάρμακο εμπόρευμα όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, για τον πολύ αργό ρυθμό των εμβολιασμών;

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,

Η πανδημία και η κυβερνητική πολιτική έχει όμως σοβαρό αρνητικό αντίκτυπο στις μορφωτικές ανάγκες της νεολαίας, τους μαθητές, τους φοιτητές, τα παιδιά μας.

Ρωτάμε: Είναι σωστό χιλιάδες μαθητές να ξεροσταλιάζουν πίσω από τις οθόνες των υπολογιστών;  Οι παιδικοί σταθμοί, τα σχολεία, τα πανεπιστήμια να είναι κλειστά; Οι παιδικές χαρές, οι χώροι άθλησης που θα μπορούσαν με μέτρα ασφαλείας να ξανασάνουν οι νέοι, τα παιδιά, οι γονείς από την μαύρη καθημερινότητα να είναι όλα κλειστά;! Έλεγε μητέρα τρίχρονου ότι το παιδάκι της δεν γνωρίζει πώς είναι η παιδική χαρά στο Βαθύ!

Από την άλλη οι αστυνομικοί να ξυλοφορτώνουν άδικα ανθρώπους στο όνομα της πανδημίας; Τελευταίο παράδειγμα είναι ο 13χρονος μαθητής που ξυλοκοπήθηκε άγρια στη Λάρισα από αστυνομικούς. Βιώνουμε καθημερινά ότι η καταστολή πάει χέρι χέρι με την αντιλαϊκή πολιτική.

Κυβέρνηση και εργοδοσία βρήκαν ευκαιρία να νομοθετήσουν άγρια μέτρα αντιεκπαιδευτικά, αντιλαϊκά και όταν αντιδράει ο λαός να βάζουν μπροστά τη βία και την καταστολή για να τα υλοποιήσουν με το έτσι θέλουν!

Σήμερα συνάδελφοι, γονείς, εκπαιδευτικοί,  βιώνουμε ένα μορφωτικό έγκλημα διαρκείας στα παιδιά μας!

Η κυβέρνηση για μια ακόμα φορά παίζει με την υγεία γονιών, εκπαιδευτικών, με την ψυχική υγεία και τα μορφωτικά δικαιώματα των μαθητών και των φοιτητών. Δεν πήρε κανένα μέτρο για την ασφαλή λειτουργία των σχολείων και των σχολών από την αρχή της χρονιάς, διαδίδοντας ψέματα ότι τα σχολεία δεν είναι εστίες υπερμετάδοσης του ιού, άρα δεν χρειάζονται μέτρα.

Μόνο για ανοιχτά παράθυρα μας έλεγαν!  Αλλά πώς να έχεις ανοιχτά παράθυρα Νοέμβρη και Δεκέμβρη με ψοφόκρυο; Εύκολη λύση. Κλείσιμο των σχολείων για 5 συνεχόμενους μήνες! Κλείσιμο του Πανεπιστημίου από πέρυσι!

Ούτε συζήτηση για το αίτημα όλων όπως αραίωση των μαθητών ανά τάξη, για επαναλαμβανόμενα τεστ στους μαθητές, ώστε να παρακολουθείται με οργανωμένο τρόπο η διάδοση του ιού. Για πρόσληψη εκπαιδευτικών. Παραμύθιασε τον κόσμο ότι δίνει προτεραιότητα στους εμβολιασμούς των εκπαιδευτικών. Άλλο ένα ψέμα!

Το μόνο μέτρο που πήρε η κυβέρνηση για την επανέναρξη των σχολείων είναι τι άλλο; Η αποθέωση της ατομικής ευθύνης. Το self test!

Δηλαδή δεν φτάνει μέχρι τώρα που οι γονείς γίνονταν και λίγο εκπαιδευτικοί λόγω τηλεκπαίδευσης, και λίγο ψυχολόγοι για να απαλύνουν τις επιπτώσεις του εγκλεισμού των παιδιών τους, θα γίνουν και γιατροί και νοσηλευτές!.

Για μια ακόμη φορά η κυβέρνηση πετάει το μπαλάκι της ευθύνης στους γονείς, στους μαθητές, στους εκπαιδευτικούς. Όμως εκείνη όχι! Δεν αναλαμβάνει καμιά ευθύνη! Θα γίνει σωστά η δειγματοληψία; Θα καταγραφεί σωστά το αποτέλεσμα; Δεν απασχολεί το υπουργείο Παιδείας. Ένα πράγμα τους ενδιαφέρει. Να πετάξουν την ευθύνη από πάνω τους.

Η πλειοψηφία παιδιών μικρής και μεγαλύτερης ηλικίας αποκόπηκαν από τους φίλους τους, από την κοινωνικοποίηση που προσφέρει το σχολείο, από τον αθλητισμό, τις άλλες δραστηριότητες. Φτωχές οικογένειες που ζορίζονται να τα φέρουν βόλτα, στερούνται ακόμα και τα τεχνολογικά μέσα. Έτσι μαθητές προσπαθούν να κάνουν μάθημα από το κινητό τηλέφωνο! Αν είναι δυνατόν!  Τα προσφυγόπουλα είναι αόρατα για τη κυβέρνηση. Ακόμα και το πρόγραμμα σίτισης στα σχολεία σταμάτησε με αποτέλεσμα να χάσουν τα παιδιά έστω και αυτό το γεύμα που είχαν ανάγκη.

Όλο αυτό το διάστημα της πολύμηνης αναστολής λειτουργίας των σχολείων, της αμφίβολης τηλεκπαίδευσης μαζεύονται πάρα πολλά προβλήματα. Δημιουργούνται μαθησιακά και εκπαιδευτικά κενά. Πολλοί μαθητές ειδικά των μικρότερων ηλικιών, πισωγυρίζουν από την ήδη κατακτημένη γνώση. Οι μαθητές της γ’ λυκείου ετοιμάζονται να δώσουν πανελλήνιες έχοντας προετοιμαστεί μόνο πίσω από μια οθόνη. Το άγχος, ο φόβος, η ανασφάλεια των παιδιών χτυπάνε κόκκινο. Μελέτες επιστημονικές ακόμα και η ίδια η Unisef λένε ότι όλοι οι δείκτες που μετράνε την ανάπτυξη των παιδιών και την εφήβων έχουν υποχωρήσει και αυτό αποτελεί προάγγελο διαρκών συνεπειών για μια ολόκληρη γενιά.

Θα επιτρέψουμε τα παιδιά μας να γίνουν τα μεγαλύτερα θύματα της πανδημίας και της κρίσης συνάδελφοι;

Η κυβέρνηση και το υπουργείο Παιδείας είναι αδίστακτοι! Όχι απλά δεν αναγνωρίζουν τα προβλήματα και τις επιπτώσεις της τηλεκπαίδευσης, αλλά ισχυρίζονται πώς όλα είναι καλά καμωμένα. Πώς η τηλεκπαίδευση εξισώνεται εκπαιδευτικά με τη διά ζώσης εκπαίδευση.

Θα περίμενε κανείς ότι τι πιο φυσικό τώρα που θα έρθουν τα τεράστια κονδύλια της ΕΕ και του κρατικού προϋπολογισμού να πάνε κάποια απ’ αυτά στην κάλυψη των αναγκών για την υγεία, για τη μόρφωση του λαού μας, σε έργα αντισεισμικής, αντιπλημμυρικής, αντιπυρικής προστασίας.  Όμως όχι συνάδελφοι, αυτά δεν είναι έργα επιλέξιμα από την ΕΕ!  Το Εθνικό Σχέδιο Ανάκαμψης το λέει καθαρά που θα πάνε τα εκατομμύρια. Στους μεγαλοξενοδόχους, στους εφοπλιστές, στους κλινικάρχες, στους τραπεζίτες…

Στο νησί μας το χτυπημένο από τον σεισμό οι πληγές δεν έχουν επουλωθεί. Αν άνοιγαν σήμερα όλα τα σχολεία, τα παιδιά σε πολλές περιπτώσεις δεν θα είχαν που να πάνε, και θα στοιβάζονταν σαν σαρδέλες το ένα πάνω στο άλλο, στα όποια σχολεία δεν έπαθαν ζημιές.  Δεν έχουν προχωρήσει οι διαδικασίες επιδιόρθωσης στα σχολεία  των δήμων ανατολικής και δυτικής Σάμου, αλλά ούτε και στα κτίρια του πανεπιστημίου όπως η εμπορική σχολή που επίσης έχουν υποστεί ζημιές.

Οι προκάτ αίθουσες ήρθαν με τρομερή καθυστέρηση και όχι όλες. Αλλά και οι απαραίτητες εργασίες για να στηθούν προσωρινά προκάτ αίθουσες γίνονται με ρυθμό χελώνας, οι οποίες σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να αποτελούν μόνιμη λύση.

Συνάδελφοι όλα τα παραπάνω χτυπούν όχι καμπανάκι, αλλά καμπάνα κινδύνου για μας τους εργαζόμενους, για τα παιδιά μας, τα εγγόνια μας. Το Εργατικό Κέντρο Σάμου, τα σωματεία μας μαζί με τα σωματεία των εκπαιδευτικών, δεν μπορούμε να δεχτούμε ότι θα υπάρξουν “χαμένες γενιές” που θα πληρώσουν τις επιπτώσεις της πανδημίας και της καπιταλιστικής κρίσης. Ο αγώνας μας είναι κοινός, κοινές είναι οι διεκδικήσεις μας. Αφού κριτήριο για μας τους εργαζόμενους είναι οι ανάγκες των μαθητών, των φοιτητών, το μέλλον, τα δικαιώματα της νέας γενιάς.

Αρνούμαστε η ικανοποίηση των δίκαιων διεκδικήσεών μας να σκοντάφτει στις προτεραιότητες της κυβέρνησης, της κυρίαρχης τάξης, στη χώρα μας και πανευρωπαϊκά.

Αρνούμαστε να δεχτούμε ότι  τα δικαιώματα μάς αποτελούν κόστος στο πλαίσιο μιας οικονομίας που έχει σαν θεό το κέρδος των λίγων.

Αν νομίζουν ότι με όλα αυτά που συμβαίνουν θα καθόμαστε μοιραίοι και άβουλοι, να μας βαράνε, να παίρνουν πίσω κατακτήσεις χρόνων, να μιλάνε για “χαμένες γενιές” και να μην αντιδράμε, είναι βαθιά γελασμένοι. Θα πάρουν την απάντηση που τους αξίζει. Δεν θα τους περάσει!

Αγωνιζόμαστε για την υγεία του λαού και το ασφαλές άνοιγμα των σχολείων διεκδικώντας:

Ø Μαζικές προσλήψεις μόνιμου ιατρικού και υγειονομικού προσωπικού για πλήρη στελέχωση όλων των μονάδων υγείας

Ø Πλήρη επίταξη άνευ όρων κλινών, εξοπλισμού εργαστηρίων και προσωπικού ιδιωτικού τομέα.

Ø Άμεσα επαναλαμβανόμενα τεστ, κάθε εβδομάδα σε όλα τα σχολεία με ευθύνη του ΕΟΔΥ. Άμεσοι μαζικοί εμβολιασμοί εκπαιδευτικών.

Ø Μόνιμους διορισμούς εκπαιδευτικών και προσωπικού καθαριότητας. Μονιμοποίηση χιλιάδων αναπληρωτών.

Ø 15 μαθητές ανά τάξη με προσλήψεις μόνιμων εκπαιδευτικών.

Ø Άνοιγμα του Πανεπιστημίου με όλα τα μέτρα προστασίας.

Ø Σίτιση και στέγαση όλων των φοιτητών

Ø Άμεση αποκατάσταση των ζημιών από το σεισμό στα σχολεία και στο πανεπιστήμιο. Χτίσιμο νέων σχολικών μονάδων όπου χρειάζεται.

Ø Ανέγερση του νέου ειδικού σχολείου εντός της πόλης της Σάμου στο οικόπεδο που έχει δεσμευθεί γι’ αυτό το σκοπό.

Ø Επίσπευση των διαδικασιών ανακαίνισης του Μαυρογένειου ώστε σύντομα να στεγαστεί το Μουσικό γυμνάσιο και λύκειο με την απαραίτητη υποδομή.

Ø Όχι στα πρότυπα και πειραματικά σχολεία και την κατηγοριοποίηση των σχολείων. Ουσιαστική αναβάθμιση όλων των σχολείων με σύγχρονα σχολικά κτίρια και συγγράμματα, μόνιμο εκπαιδευτικό προσωπικό. Αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης για την κάλυψη όλων των αναγκών.

Απαιτούμε μετά από δύο σχολικές χρονιές πανδημίας, με τεράστιες επιπτώσεις γνωστικές, κοινωνικές, συναισθηματικές στα παιδιά να προσληφθούν ψυχολόγοι, κοινωνικοί λειτουργοί σε όλα τα σχολεία. Αυτά ζητούσαμε τα εργατικά και εκπαιδευτικά σωματεία, οι σύλλογοι γονέων πριν την πανδημία. Σε πολλούς φαινόταν πριν χρόνια ουτοπικά. Σήμερα όμως είναι επιβεβλημένα  ως απόλυτες αναγκαιότητες και διεκδικήσεις μετά τις άσχημες συνθήκες που βιώνουν τα παιδιά μας.

Απαιτείται  πρόσθετη διδακτική στήριξη και ενισχυτική διδασκαλία με προσλήψεις εκπαιδευτικών για την κάλυψη και αναπλήρωση των κενών.

Συνάδελφοι με οδηγό τις δικές μας ανάγκες στη μόρφωση στη δουλειά και στη ζωή μπαίνουμε μπροστά στον αγώνα και τη διεκδίκηση! Εμείς ως Εργατικό Κέντρο, ως ΠΑΜΕ δε λέμε ούτε ότι «θα λογαριαστούμε μετά», ούτε ζητάμε ανακωχή από την κυβέρνηση όπως ζητά ο ΣΥΡΙΖΑ, δείχνοντας ότι τα αντιλαϊκά πεπραγμένα του ως κυβέρνησης, δεν ήταν τυχαία.

Δεν κάνουμε βήμα πίσω από τα δικαιώματα των παιδιών μας. Από τα δικαιώματα της εργατικής τάξης.

Οργανώνουμε τη συνέχιση του αγώνα με τις συγκεντρώσεις διεκδίκησης για την αποκατάσταση των ζημιών 6 μήνες μετά το δολοφονικό σεισμό και την αντισεισμική θωράκιση  του νησιού μας, την επόμενη Πέμπτη 22 Απρίλη με συγκεντρώσεις στην πλατεία Πυθαγόρα στο Βαθύ και στην πλατεία Καρλοβάσου στις 7 το απόγευμα.

Προσπερνάμε τα παιχνίδια της ήδη απαξιωμένης ηγετικής ομάδας της ΓΣΕΕ που θέλει να γιορτάσει μαζί με τη κυβέρνηση την κατάργηση του 8ωρου, με 10ωρη δουλειά, 101 χρόνια μετά την κατάκτησή του στη χώρα μας, συνεχίζοντας τις πασχαλινές διακοπές!

Ως Εργατικό Κέντρο ως ΠΑΜΕ καλούμε τα σωματεία  των νησιών μας να πάρουν απόφαση απεργίας και να συμμετέχουν μαζικά  στην απεργιακή συγκέντρωση της Πρωτομαγιάς στις 6 Μάη στο Βαθύ (επειδή 1ηΜάη είναι Μ. Σάββατο) με σύνθημα «Τα κέρδη τους – Οι νεκροί μας! Βαδίζουμε στο δρόμο της ανατροπής!».  Λέμε ξεκάθαρα: Η Πρωτομαγιά είναι υπόθεση των συνδικάτων και όχι των κυβερνήσεων και των εργοδοτών!

Στο δρόμο θα κριθεί το δίκιο.

Ψηλά το κεφάλι, συνάδελφοι

Ρίτα Καρβούνη

Μέλος του ΔΣ του ΕΚΣ και

Πρόεδρος του Συλλόγου Ιδιωτικών Υπαλλήλων Σάμου