Ποιήματα για την Κλαίρη και τον Άρη

Συγκλονισμένοι αναγνώστες του samos24.gr από το τραγικό γεγονός της απώλειας των δύο παιδιών έγραψαν ποιήματα στη μνήμη τους.

Ένας μικρός κύκλος 

Η ζωή πήρε το μολύβι και έφτιαξε έναν κύκλο 

Ο χρόνος τον μεγάλωσε 

Η ζωή πήρε πάλι το μολύβι και έφτιαξε δύο κύκλους 

Ο χρόνος σταμάτησε 

Έφυγαν μαζί 

Καλό σας ταξίδι 

Ιωάννης Αριστοτέλης Γκούμας 

Σάμος, 30-10-2020 

15 και 17…

15 και 17 τα χρόνια…

15 ή 17 τα σκαλιά στο στενάκι…

15 ή 17 τα δευτερόπλεπτα που θα οδηγούσαν στη ΖΩΗ… στα ΟΝΕΙΡΑ… στο ΑΥΡΙΟ

Να ξέρεις θα ήταν αλλιώς το αύριο…

Να μάθεις πως είναι αλλιώς Το ΣΗΜΕΡΑ…

2 αγκαλιές κενές, των μανάδων…

2 συμβουλές ανείπωτες, των πατεράδων…

2 κουβέντες που έμειναν μισές, των αδελφών…

2 μπράβο που δεν πρόλαβαν, των δασκάλων…

Κι έγινε ο ουρανός ένας σωρός βαρύς

κι ήταν τα σύννεφα μια σκόνη ασήκωτη

και κάτω μια αγκαλιά, μια αγνή, εφηβική

ΑΓΑΠΗ που μέσα της είχε ΟΝΕΙΡΑ…

ανέγγιχτα όνειρα, μακρινά, όμορφα…

Κι είναι και οι ΑΡΙΘΜΟΙ…

οι αριθμοί είναι μνήμες που καίνε…

είναι σωροί που πλακώνουν τις ψυχές…

είναι τα ΓΙΑΤΙ που μένουν πάντα χωρίς απόκριση…

Καλό Παράδεισο

Κλαίρη και Άρη

15 και 17…

                                                                                                                             Γιαννακοπούλου Ολυμπία

Η Γαλάζια Πατρίδα 

Ξένος ή γηγενής 

Ορθόδοξος ή μη 

Γαλάζια είναι η πατρίδα του ουρανού 

Ίδια η αγκαλιά του Θεού 

Η ζωή είναι ζωή 

Χρώμα δεν χωρεί 

Η ζωή είναι ζωή 

Μπαλάντζα δεν χωρεί 

Μας χώρισαν στην εφήμερη γήινη ζωή 

Αγκαλιασμένοι θα ‘μαστε στην αιώνια ζωή 

Καλό ταξίδι στον γαλάζιο ουρανό 

Καλή αντάμωση με τον Πανάγαθο Δημιουργό 

Ιωάννης Αριστοτέλης Γκούμας 

Σάμος – Σμύρνη, 30-10-2020 

                                                                                                             ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΑ ΤΟΥ ΟΝΕΙΡΟΥ

Πέταξαν στις 30-10-2020 στο σεισμό της Σάμου Τα περιστέρια του ονείρου, πέταξαν μακριά να βρουν τον δικό τους ουρανό λαμπερό κι ασυννέφιαστο με τις ακτίνες του ήλιου να λούζουν το πρόσωπο της αγάπης που τα κράτησε αδιάρρηκτα ενωμένα μέχρι το στερνό ταξίδι.

Τα περιμένει κήπος ατέλειωτης ευφορίας όπου θα συνεχίσουν να πετούν από χαρά σε χαρά ανάμεσα σε πολύχρωμα λουλούδια και πυκνόφυλλα δέντρα ενώ θα σβήνουν τη δίψα τους στο κρύσταλλο της πηγής της ζωής.

Και συ διαβάτη του εφήμερου μην αφήσεις το δάκρυ να πληγώσει το ταξίδι τους μη στοχαστείς την αφόρητη μοναξιά της απουσίας μόνο άφησέ τα στο γαλήνιο πέταγμά τους συντροφιά με την αιώνια ευτυχία.

                                                                                                                                             Χρήστος Θ. Παπαγεωργίου

Ποιανού το χέρι σφιχτά σαν ταίρι σας δένει πια Άρη και Κλαίρη

Κανένα αστέρι στης γης τα μέρη δεν λάμπει πια στείλτε χαμπέρι φυσάει τ αγέρι εκεί μακριά Άρη και Κλαίρη σ όλα τα μέρη μ ένα χαμόγελο σφιχτή αγκαλιά

Κώστας Τσιούφης 

ΠΕΤΑΞΕ Ο ΈΡΩΤΑΣ ΣΤ’ ΑΣΤΈΡΙΑ .

Ωραία νιάτα ερωτευμένα

ζούσαν στο όμορφο νησί ,

ήταν τα δυο του ευτυχισμένα

μεθούσαν με έρωτα κρασί.

Φοβερός σεισμός τους έκοψε

το νήμα της ζωής ,

μα ο έρωτας τους έδωσε

λευκά φτερά ψυχής.

Για να πετάξουν οι ψυχές σαν περιστέρια

να παν να χτίσουν την φωλιά τους ,

εκεί ψηλά πάνω στ΄ Αστέρια

να ζουν αιώνια τον έρωτα τους.

Σύμβολο υπέρτατης θυσίας

Σ’ άπονης Μοίρας προσταγή,

Άστρο λαμπρό αθανασίας

των νεαρών ερωτευμένων η ψυχή.

Στην μνήμη της Κλαίρης και του Άρη θύματα του φοβερού σεισμού της Σάμου.

Συλλυπητήρια στους χαροκαμένους γονείς.

Αναδοχή 

Απάγκειο μιας μικρής ψυχής 

Αφημένης στο κενό της ζωής 

Παιδικού πόνου θαλπωρή 

Ελπίδας η δροσερή πηγή 

Αγγέλου ανοικτά φτερά 

Μοναξιάς ζεστή αγκαλιά 

Άγεννης μάνας στοργή 

Θεού ευλογία και ευχή 

Λύκαινα φύσης μεγαλείο αναδοχής 

Ρέμου και Ρωμύλου βύζαγμα ζωής 

Ανάσταση χαμένης ψυχής 

Χαμένου ονείρου ζυμωτής 

Κομμάτια μύρια ψυχής μαζώνεις 

Στην αγκαλιά σου τα μερώνεις 

Ζωής πουλιά ελευθερώνεις 

Κρυφά για ‘κείνα καμαρώνεις 

Αναδοχής πολύχρωμα λουλούδια 

Αγάπης γλυκόσυρτα τραγούδια 

Ανέλπιστη της ζωής χαρά 

Αγάπη έμαθε να σκορπά 

Με μύησες στο πως ανοίγει η αγκαλιά 

Μυριάδες να χωράει ανάγκης παιδιά 

Σε ευχαριστώ που μ’ έμαθες να περπατώ 

Σ’ αγάπης δρόμο αληθινό 

Ιωάννης Αριστοτέλης Γκούμας 

11-11-2020 

Άγγελοι του Ουρανού

Άγγελοι του Ουρανού μιλούσαν μεταξύ τους….

Μετρήθηκαν πολλές φορές και βρήκαν την έλλειψή τους….

-Δε φτάνουμε τον αριθμό που πρέπει να υπάρχει, στου ουρανού τη γειτονιά θέλουμε κι άλλος να ΄ρθει….

Κι ευθύς εκάναν προσευχή και θερμοπαρακαλέσαν από τη γη τη χοϊκή κάποιος να ΄ρθεί , να ανέβει ….

-Να έχει όμορφη ψυχή και αγάπη πάνω απ΄ όλα, άγγελος να γενεί κι αυτός , να ζει με μας δω πάνω….

Κι ευθύς, λοιπόν, ερίξανε τη σκάλα, ως συνήθως, κι εκείνη εστάθηκε εμπρός  στου  Έρωτα τη πόρτα δυο παιδιών που αγαπιόντουσαν,  όσο κανένας άλλος….

Δεν τους  επήγαινε καρδιά να μπουν ανάμεσά τους χωρίζοντάς τα απ΄ τη ζωή, γι ΄αυτό  κι αποφασίσαν πως και τα δυο είναι καλό να ανέβουν μαζί τη σκάλα και στου ουρανού τη γειτονιά να ζουν κι αυτά με τα άλλα…..

Καλό παράδεισο σε δυο μικρές  ψυχές που ΄ γίναν  αγγελούδια…

Όλγα Δ. Τατσίδου

Από τα βάθη της καρδιάς μια προσευχή θα κάμω

Να ανάπαυση ο θεός τα δυο παιδιά στη Σάμο.

Είναι αγγελοι του θεού διάλεξε να τα πάρει.

Και θα τους έχει δίπλα του τη Κλαίρη και τον Άρη

Γιατί συνέβηκε αυτό μόνο εκείνος ξέρει

Νάνε με τους αγγέλους του ο Άρης και η Κλαίρη.

Το χώμα η στη νιότη τους σαν πούπουλο να απλώσει.

Και στους δικούς τους ο θεός παρηγοριά να δώσει.

Ιωάννης Μιχαήλ Λαγωνικος Κάρπαθος

Πόνος 

Απρόσκλητος και αδίστακτος χίμηξε σαν το θεριό  

Του πόνου του μοίρασε το κακό 

Μην τον θεριέψεις  μην τον κακιώσεις 

Σαν φίλος μαζί του να φιλιώσεις 

Μην τον μοιρολογήσεις 

Πικρόδακρο μην τον ποτίσεις 

Με Σαμιώτικο γλυκόπιοτο κρασί να τον μεθύσεις 

Με Σμυρναίικα της κούνιας τραγούδια να τον κοιμήσεις 

Ιωάννης Αριστοτέλης Γκούμας 

Σάμος – Σμύρνη, 30-10-2020