Εορτάστηκε σήμερα Σάββατο στην Πλατεία 8ης Μαΐου στο Μεσαίο Καρλόβασι η επέτειος της κήρυξης της Επανάστασης στη Σάμο το 1821 εναντίον της Τουρκοκρατίας.
Τελέσθηκε επιμνημόσυνη Δέηση στην Πλατεία 8ης Μαΐου απο τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Σάμου, Ικαρίας και Κορσεών .
Φωτογραφιες Φώτης Ζανέτης
Διευθυντής της Σάμου
Μετά την επιστροφή του στη Σάμο, η Γενική Συνέλευση του νησιού τον αναγορεύει Διευθυντή των Διοικητικών Πραγμάτων της Σάμου. Έκτοτε ξεκινά η τετραετής (1830-1834) περίοδος της Ελληνικής Πολιτείας της Σάμου, κατά την οποία ένα Διευθυντήριο (αποτελούμενο από τον Διευθυντή, την εκάστοτε Επαρχιακή Δημογεροντία και τη Γενική Συνέλευση ως δημοκρατική έκφραση του τοπικού πολιτεύματος) εγκαθιδρύεται, ως συνέχεια του καταργημένου Στρατιωτικού-πολιτικού Οργανισμού, και διαχειρίζεται το μέλλον της πολιτικής ύπαρξης του νησιού. Στα τέσσερα αυτά χρόνια, ο άλλοτε πανίσχυρος Γενικός Διοικητής και χρισμένος από την Αόρατη Αρχή Αρχιστράτηγος της Σάμου, θα αποδυθεί εκούσια περισσότερο τον ρόλο του ενεργητικού εντολοδόχου και εκφραστή της λαϊκής βούλησης, παρά του αποκλειστικού και αδιαφιλονίκητου αρχηγού που άλλοτε επιβαλλόταν με την αυθεντία του. Μάλιστα από το 1831, λόγω των ιδιαίτερων συνθηκών που διαμορφώθηκαν στο νησί από τη διπλωματική πορεία του Σαμιακού Ζητήματος, η Γενική Συνέλευση κατέστη βαθμηδόν ισχυρότερη από τον Διευθυντή.
![](https://www.samos24.gr/wp-content/uploads/2020/09/market-neo12.png")
![](https://www.samos24.gr/wp-content/uploads/2023/01/noname-PANTE.png")
Αναφορικά με την εξωτερική πολιτική που ασκήθηκε από το Διευθυντήριο και τον Λυκούργο προσωπικά, υπήρξε μία προσπάθεια να προωθηθεί μία ρεαλιστική διπλωματική λύση για το νησί, αποφεύγοντας το οδυνηρό ενδεχόμενο της επιστροφής στην οθωμανική νομιμότητα. Από την άλλη, διαρκούσης της εκκρεμότητας του Σαμιακού Ζητήματος που είχε ανακύψει, ο Διευθυντής αντιμετώπιζε μία ολοένα αυξανόμενη αντίδραση από τους εσωτερικούς του αντιπάλους -μεταξύ των οποίων και πολλών πρώην συναγωνιστών Καρμανιόλων- οι οποίοι τον κατηγορούσαν για ενδοτισμό, ακόμη και για συναλλαγή. Γενικότερα, στην προώθηση του Σαμιακού Ζητήματος ο Λυκούργος κλήθηκε να ισορροπήσει ανάμεσα στην ατολμία της ελληνικής κυβέρνησης, την αδιαλλαξία των Μεγάλων Δυνάμεων, τον ορατό κίνδυνο μίας στρατιωτικής επέμβασης των Οθωμανών, αλλά και μία ογκούμενη αμφισβήτηση προς το πρόσωπό του.
Η πόλωση έλαβε πολύ νωρίς ακραίες διαστάσεις και συναρτήθηκε με διπλωματικές αποτυχίες (όπως η Σαμιακή Πρεσβεία στη Κωνσταντινούπολη το 1831). Οι τολμηροί διπλωματικοί χειρισμοί, στους οποίους κατέφυγε το Διευθυντήριο προκειμένου να υπάρξει ένας έντιμος συμβιβασμός στο Σαμιακό Ζήτημα, αποτιμώνταν με καχυποψία. Ακόμη περισσότερο, κρινόταν ότι απομάκρυναν στη πραγματικότητα τη Σάμο από την ποθούμενη και επισήμως διακηρυγμένη ενωτική λύση, η οποία προβαλλόταν προς τα έξω ως ενιαία και αρραγής διπλωματική γραμμή, ανεξαρτήτως των σοβαρότατων διαφωνιών ή αντιρρήσεων που υπήρχαν στο εσωτερικό. Μάλιστα σε κάποια περιβάλλοντα εδραιωνόταν η πεποίθηση ότι ο Διευθυντής ασκούσε μυστική διπλωματία με ιδιοτελή κίνητρα.
Κοντολογίς, η συμβιβαστική πολιτική λύση της «μέσης οδού», που εκείνος προωθούσε, εκλαμβανόταν από τους εσωτερικούς του αντιπάλους και ένα τμήμα του αμφιρρεπούς κοινωνικού σώματος ως αποδοχή του όρου της υποταγής στους Οθωμανούς με αντάλλαγμα την προσωπική του εδραίωση και διατήρηση στην τοπική εξουσία ως ηγεμόνας μίας φόρου υποτελούς ημιαυτόνομης Σάμου υπό την επικυριαρχία του σουλτάνου.
Στη διάρκεια αυτής της τετραετίας, κατά την οποία η Σάμος αντιπαλεύει με τα ιστορικά τετελεσμένα των ευρωπαϊκών Συνθηκών και Πρωτοκόλλων, ο Λυκούργος καθιστά εκούσια και βαθμιαία τον σαμιακό λαό, όχι απλά συνδιαμορφωτή και συνυπεύθυνο της εξωτερικής πολιτικής της πατρίδας του, αλλά πρωταγωνιστή των τελικών αποφάσεων ή κινήσεων στις οποίες προβαίνει ή πρόκειται να προβεί.
Μετά τη βίαιη επέμβαση των οθωμανικών στρατευμάτων στη Σάμο με την ανοχή των Μεγάλων Δυνάμεων, ο Λυκούργος εγκαταλείπει το Διοικητήριο (10/22 Μαΐου 1834) και αναχωρεί οριστικά από τη Σάμο (Ιούνιος). Δύο μήνες αργότερα (22 Αυγούστου) επιβάλλεται το ηγεμονικό καθεστώς και η Σάμος καθίσταται αυτόνομη Ηγεμονία, φόρου υποτελής στον σουλτάνο, με διορισμένο χριστιανό πρίγκιπα-ηγεμόνα. Ο δε Λυκούργος Λογοθέτης, μαζί με άλλους Καρμανιόλους, κρίνεται «απόβλητος και απαράδεκτος εις την Πατρίδα» από την πρώτη Γενική Συνέλευση του νέου καθεστώτος.
Μετά από διετή παραμονή στην Τήνο έρχεται στο Ναύπλιο και εν συνεχεία εγκαθίσταται οριστικά στην Αθήνα. Εισέρχεται στο οθωνικό περιβάλλον και τιμάται από το Ελληνικό Βασίλειο για την προσφορά του στον Αγώνα της Ανεξαρτησίας. Το 1836 λαμβάνει τον στρατιωτικό βαθμό του συνταγματάρχη στη Βασιλική Φάλαγγα και το 1837 διορίζεται Σύμβουλος της Επικρατείας. Στις 15 Νοεμβρίου 1843 ορκίζεται μαζί με τον Σταμάτη Γεωργιάδη πληρεξούσιος Σάμου στην Εθνοσυνέλευση του 1843-1844 και στις 27 Νοεμβρίου είναι υποψήφιος στην αναθεωρητική ψηφοφορία της ΙΔ΄ συνεδρίασης για την ανάδειξη της επιτροπής σύνταξης Συντάγματος. Στις 16 Ιουνίου 1844 διορίζεται γερουσιαστής και το 1847 προβιβάζεται υποστράτηγος της Βασιλικής Φάλαγγας. Πέθανε «εξ αποστεώσεως των βαλβίδων της καρδίας» στις 22 Μαΐου/2 Ιουνίου 1850.
Παραπομπές
- Μητρώο Βουλευτών 1822-1935, ιστοσελίδα της Βουλής των Ελλήνων.
- «Λογοθέτης Λυκούργος, ΚΕΝΙ (Κέντρο Έρευνας Νεότερης Ιστορίας), Πάντειο Πανεπιστήμιο».
Πηγές
- Σαμιακά, ήτοι ιστορία της νήσου Σάμου από των παναρχαίων χρόνων μέχρι των καθ’ ημάς, τ. 2, Εν Σάμω 1881.
- Ν. Σταματιάδης, Σαμιακά, ήτοι Ανέλιξις της νεωτέρας Ιστορίας της Σάμου δι’ επισήμων εγγράφων, ων προτάσσονται αι βιογραφίαι των Λογοθέτου Λυκούργου και Κωνσταντίνου Λαχανά, εν Σάμω εκ του Ηγεμονικού τυπογραφείου, τ. 1(1899) και 2(1900).
- Γ. Ζαφείρης, Λογοθέτης Λυκούργος. Ο Μεγάλος του 1821, Αθήνα 1977.
- Γ. Λαμπρινός, Μορφές του Εικοσιένα, Καστανιώτης, Αθήνα 20026
- Αλ. Σεβαστάκης, Σαμιακή Πολιτεία 1830-1834, Λογοθέτης Λυκούργος, Αθήνα 1985.
- Αλ. Σεβαστάκης,Το κίνημα των Καρμανιόλων στη Σάμο, 1805-1812, με ανέκδοτα έγγραφα, Αθήνα 1996.
- Κωνσταντίνος Μπέλσης, “Σαμιακή Πολιτεία (1830-1834). Ο Γεώργιος Λογοθέτης Λυκούργος και η διαχείριση του Σαμιακού Ζητήματος”, Σαμιακές Μελέτες, τ. 13(2013), 168-268
- Μ. Β. Σακελλαρίου, Ένας συνταγματικός δημοκράτης ηγέτης κατά την Επανάσταση του ΄21. Ο Γ. Λογοθέτης Λυκούργος της Σάμου, Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης 2014.
- Κωνσταντίνος Π. Μπέλσης, Από την οθωμανική νομιμότητα στο εθνικό κράτος. Το «άτομο» στο επίκεντρο της Ιστορίας. Λυκούργος Λογοθέτης (1772-1850)”, Παπαζήσης, Αθήνα 2014 (διδ. διατριβή-πολιτική βιογραφία)
ΠΗΓΗ: https://el.wikipedia.org
