Οι ακατάλυτοι δεσμοί του λαού της Ικαρίας με το ΚΚΕ, επιβεβαιώθηκαν ξανά το βράδυ της Παρασκευής 7 Αυγούστου όταν πλήθος κόσμου από κάθε γωνιά του νησιού, με τον πρώτο λόγο να τον έχει η νεολαία, κατέκλυσε τον τεράστιο και όμορφο γεμάτο πλατάνια χώρο, στο Καραβόσταμο , που είχε προετοιμαστεί για να υποδεχτεί την κεντρική εκδήλωση στο νησί, αφιερωμένη στο 46ο Φεστιβάλ ΚΝΕ – «Οδηγητή». Είχαν προηγηθεί εκδηλώσεις και σε άλλα χωριά της Ικαρίας.
Όλος αυτός ο κόσμος που συγκεντρώθηκε στο χώρο του Φεστιβάλ με υποδειγματική επαναστατική πειθαρχία για να τηρείται κάθε μέτρο για την προστασία της ανθρώπινης υγείας,(αποστάσεις, χρήση αντισηπτικών και μασκών, ειδικές σημάνσεις κ.α) οι ομιλίες των στελεχών του Κόμματος με κεντρικό ομιλητή τον Βαγγέλη Μαρούπα μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, η μεγάλη συναυλία με την Ρίτα Αντωνοπούλου που ακολούθησε, δίκαια μπορούν να χαρακτηρίσουν και τη φετινή κεντρική εκδήλωση του Φεστιβάλ στην Ικαρία ως το μεγαλύτερο πολιτικό και πολιτιστικό γεγονός στο νησί και όχι μόνο.
Παράλληλα στο χώρο λειτουργούσε παιδότοπος, «escape room» με θέμα «Αποστολή στον πλανήτη γη. Βρες το μυστικό για την προστασία του περιβάλλοντος» και πλούσια έκθεση βιβλίου με εκδόσεις της Σύγχρονης Εποχής. Ιδιαίτερη απήχηση είχε το βιβλίο του σ. Νίκου Μοσχοβάκη «Απολύεσαι εν πλώ!»
Παντού δέσποζαν οι κόκκινες σημαίες, ενώ το στίγμα έδινε το γιγαντοπανό πίσω από την εξέδρα με το σύνθημα του φετινού Φεστιβάλ: «Σοσιαλισμός για να μπορούμε να ανασάνουμε. Για να νικήσει η ζωή».
Στο σύντομο χαιρετισμό που απεύθυνε ο σ. Ξένος Κόχυλας, γραμματέας της Τ.Ο. Ικαρίας της ΚΝΕ, ανέφερε ότι «ο λαός του νησιού μας, η νεολαία καθημερινά νιώθει ότι οι προσδοκίες και τα όνειρα για τη ζωή και το μέλλον τους δεν ικανοποιούνται στα ασφυκτικά πλαίσια της καπιταλιστικής κοινωνίας. Η ανασφάλεια, το άγχος για να οργανώσουμε τις ζωές μας οι τεράστιες ελλείψεις σε παιδεία – υγεία στο νησί τα πανάκριβα έξοδα μεταφοράς αποτελούν μόνιμη θηλιά γύρω από το λαιμό μας. Μαζί με το ΚΚΕ και την ΚΝΕ ο λαός, η νεολαία πρέπει να πούμε ένα μεγάλο «φτάνει πια» η ζωή μας να σημαδεύεται από έναν φαύλο κύκλο εκμετάλλευσης, αδικίας πολέμων, κρίσεων. Το Φεστιβάλ δίνει αυτό το στίγμα. Τα μεγάλα αδιέξοδα του καπιταλισμού, τα οποία και με την πανδημία αναδύθηκαν πιο έντονα, ούτε αποτελούν μονόδρομο ούτε χωράνε διορθώσεις».
Ο πάγος έχει σπάσει ο δρόμος έχει χαρακτεί
Ο σ. Βαγγέλης Μαρούπας αναδεικνύοντας ακριβώς αυτούς γερούς δεσμούς των Ικαριωτών με το ΚΚΕ ανέφερε ξεκινώντας την ομιλία του: «Από τον κόκκινο βράχο της Ικαρίας στέλνουμε μήνυμα σε όλο το νησί, σε όλη τη νεολαία της Ελλάδας ότι το Φεστιβάλ ΚΝΕ – Οδηγητή, αυτός ο μοναδικός πολιτικός και πολιτιστικός θεσμός είναι εδώ. Με το μεράκι των μελών και των φίλων της ΚΝΕ, των μελών και των φίλων του Κόμματος, συνεχίζουμε τη δράση μας, δεν τα διπλώνουμε, δε σημαίνουμε σιωπητήριο. Θα συνεχίσουμε να δρούμε με όλους τους τρόπους με στήριγμά μας το λαό», τόνισε στέλνοντας ταυτόχρονα και το κατάλληλο μήνυμα προς την κυβέρνηση η οποία ενεργοποιώντας τον αντιδραστικό νόμο του 2014 για τα οικονομικά των κομμάτων, τον οποίο διατήρησε σε πλήρη ισχύ η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, επέβαλε πρόστιμο στο ΚΚΕ το 4% επί της ετήσιας κρατικής του επιχορήγησης, επειδή αρνείται να δώσει τα στοιχεία των απλών εργαζόμενων και βιοπαλαιστών που το στηρίζουν.
Αναφέρθηκε στα προβλήματα που βασανίζουν τους Ικαριώτες σε Υγεία με τις τεράστιες ελλείψεις σε γιατρούς και μηχανοτεχνολογικό εξοπλισμό στο νοσοκομείο του νησιού και στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας (Κέντρα Υγείας, αγροτικά ιατρεία κλειστά), στην Παιδεία, στο χτύπημα που έχει δεχτεί το εισόδημα των ξενοδοχοϋπαλλήλων των φτωχών αγροτών και κτηνοτρόφων από την υποχώρηση του Τουρισμού τους οποίους η κυβέρνηση έχει αφήσει απροστάτευτους, όταν στους μεγαλοξενοδόχους, εφοπλιστές, βιομήχανους και συνολικά στους επιχειρηματικούς ομίλους προσφέρει απλόχερα προνόμια και χρήμα μπροστά και στη νέα κρίση, καλώντας και πάλι τους εργαζόμενους το λαό να πληρώσουν το μάρμαρο. Εξάλλου όπως είπε «εκεί θα πάνε και τα νέα πακέτα της ΕΕ των 72 δισ. με τον λογαριασμό να γράφεται και για τα ποσά αυτά στο λαό».
Στάθηκε ιδιαίτερα και στις εξελίξεις στην εξωτερική πολιτική τονίζοντας ότι αυτή «χαρακτηρίζεται από την ακόμα μεγαλύτερη πρόσδεση της χώρας στους επικίνδυνους αμερικανονατοϊκούς και ευρωενωσιακούς σχεδιασμούς και ανταγωνισμούς, πολιτική που υλοποιήθηκε και από τις προηγούμενες κυβερνήσεις με την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ «υπερπρωταθλητή» για τα συμφέροντα της αστικής τάξης που όπως και αυτή της Τουρκίας, διεκδικούν το δικό τους μερδικό από τη λεία των πλουτοπαραγωγικών πηγών των λαών της ευρύτερης περιοχής». Ανάφερε επίσης ότι «Η εξωτερική πολιτική κάθε κράτους, έχει συνάφεια με την εσωτερική. Και στην Ελλάδα όπως και σε όλες τις καπιταλιστικές χώρες, στο εσωτερικό πελεκάνε εργασιακά και λαϊκά δικαιώματα και στο εξωτερικό αναπτύσσουν πολιτική με κριτήριο την γεωστρατηγική αναβάθμιση του κεφαλαίου».
Επισήμανε ότι «απέναντι σε όλα αυτά, το θέμα είναι τι θα κάνουμε εμείς. Και εμείς πρέπει με κάθε τρόπο, με κάθε αφορμή, με οργάνωση της πάλης, με συσπείρωση γύρω από το ΚΚΕ και την ΚΝΕ να λέμε “φτάνει πια, δε θα πληρώσουμε εμείς την κρίση τους”. Και αυτή η πάλη, ο αγώνας, το να μη συμβιβαστούμε με τον αρνητικό συσχετισμό δύναμης, δίνει ανάσα στο λαό, κουράγιο, ανάταση. Και όσες πιο πολλές ανάσες παίρνουμε εμείς, τόσες και πολλαπλάσιες αφαιρούμε από τη βάρβαρη εξουσία των καταπιεστών».
Πρόσθεσε επίσης ότι «Η εποχή μας δίνει τα υλικά για να φτιαχτεί μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, που οι εκμεταλλευτές θα μπουν στα μουσεία ως ανάμνηση της ανθρώπινης ιστορίας προς την πρόοδο. Τα σύγχρονα επιστημονικά επιτεύγματα, η τεχνολογική εξέλιξη, η ανάπτυξη της εργατικής δύναμης δίνουν τους όρους για να οικοδομηθεί η νέα σοσιαλιστική κοινωνία».
«150 χρόνια μετά τη γέννηση του Λένιν, της κολοσσιαίας αυτής επαναστατικής φυσιογνωμίας, η θεωρία του επιστημονικού σοσιαλισμού επιβεβαιώνεται, και αυτό μας κάνει αισιόδοξους.
Η δράση του Κόμματος και της ΚΝΕ μας κάνει αισιόδοξους.
Ο κόσμος που στηρίζει το Κόμμα με αυταπάρνηση και με όλους τους τρόπους μας κάνει αισιόδοξους.
Ο κόσμος που σήμερα στήνει αυτί να μας ακούσει ίσως και για πρώτη φορά μας κάνει αισιόδοξους.
Γι’ αυτό προχωράμε μπροστά, με υψωμένη τη γροθιά και την κόκκινη σημαία με το σφυροδρέπανο να κυματίζουν. Όσο και να πανηγυρίζουν οι καπιταλιστές ο πάγος έχει σπάσει, ο δρόμος έχει χαραχτεί. Μένει να τον βαδίσουμε, με πείσμα, αποφασιστικότητα και επαναστατική καρτερία. Θα κάνουμε τα πάντα για να είναι η γη κόκκινη από ζωή, με ισχυρό ΚΚΕ παντού!»
Ακολούθησε μεγάλη συναυλία με την Ρίτα Αντωνοπούλου η οποία ήταν πλαισιωμένη από ένα σύνολο σημαντικών μουσικών ανάμεσα στους οποίους ήταν και ο Θύμιος Παπαδόπουλος. Ερμήνευσε γνωστές δημιουργίες του Θ. Μικρούτσικου, Μ. Θεοδωράκη και άλλων γνωστών δημιουργών, εμπνευσμένες από τους λαϊκούς αγώνες, αλλά και νέες δημιουργίες, με το δικό της μοναδικό ύφος και σκηνική παρουσία.