Ομιλία της Περιφερειάρχη Βορείου Αιγαίου στο 11ο Συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας

Η Περιφερειάρχης Βορείου Αιγαίου κα. Χριστιάνα Καλογήρου μίλησε στο 11ο Συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας με θέμα: “Εθελοντισμός, Κοινωνική Δύναμη, η συμβολή του εθελοντισμού στην αντιμετώπιση φυσικών καταστροφών και κρίσεων”.

Η κα. Καλογήρου χαρακτήρισε τον εθελοντισμό κοινωνική δύναμη που δεν συνδέεται μόνο με τις φυσικές καταστροφές και την αντιμετώπιση εκτάκτων αναγκών και κρίσεων, αλλά και με άλλες πλευρές καθημερινών κοινωνικών αναγκών και υποστήριξε ότι η αυθεντική πρόθεση προσφοράς που υπάρχει στην κοινωνία πρέπει να αποκτήσει ένα οργανωτικό πλαίσιο, ώστε να αξιοποιείται και να μετατρέπεται σε πραγματικό έργο, χρήσιμο και ωφέλιμο.

Ακολουθεί το κείμενο της ομιλίας της Περιφερειάρχη Βορείου Αιγαίου:

«Μια βασική διαπίστωση που πρέπει να έχουμε υπόψη μας:

Υπάρχει μια μεγάλη διάθεση και αυθεντική πρόθεση προσφοράς.

Αυτή η διάθεση προσφοράς και συμμετοχής δεν υποστηρίζεται σήμερα και δεν συνδέεται με κανένα οργανωτικό πλαίσιο, ώστε:

• Να αξιοποιείται.
• Να μετατρέπεται σε πραγματικό έργο χρήσιμο και ωφέλιμο.

 Αλληλεγγύη:

Η αλληλεγγύη είναι το αποτέλεσμα που προκύπτει από τη δράση μιας συνείδησης που θέλει να προσφέρει.

Οφείλουμε να δούμε λοιπόν μέσα σε ποιο πνεύμα οργανωτικής- επιχειρησιακής δομής μπορεί να ενταχθεί αυτή η προσφορά, ώστε και να υποστηριχθεί και να πολλαπλασιαστεί.

Τι συμβαίνει σήμερα;

Για παράδειγμα στον τομέα αντιμετώπισης φυσικών καταστροφών, υπάρχουν εθελοντικές οργανώσεις κυρίως σε θέματα πυροπροστασίας που έχουν ενταχθεί σε σχεδιασμό, ενώ για την αντιμετώπιση άλλων φυσικών καταστροφών όπως για παράδειγμα οι πλημμύρες, δεν συμβαίνει κάτι ανάλογο.

Δεδομένη η διάθεση προσφοράς και εθελοντισμού.

Εθελοντικό κίνημα όμως δεν υπάρχει.

Με ποια έννοια;

Με την έννοια ότι δεν έχουμε σχεδιασμένη ένταξη αυτής της προσφοράς, ώστε να μετατρέπεται η προσφορά σε κοινωνική δύναμη.

Η διάχυτη διάθεση – υπαρκτή και σημαντική – αποκτά νόημα όταν συνδεθεί με μια οργανωτική δομή που την πολλαπλασιάζει.

Οφείλουμε:

Να στηρίξουμε οργανωτικά, εντάσσοντάς αυτή τη διάθεση σε μια δομή.

• Γι’ αυτό χρειάζεται κίνητρα συμμετοχής:
• Εκπαίδευση
• Πιστοποίηση
• Ενημέρωση
• Συμμετοχή σε οργανωμένες ασκήσεις ετοιμότητας
• Συνεχής κατάρτιση
• Παροχή αναγκαίου εξοπλισμού

 Επίσης, πρέπει σοβαρά να εξεταστεί:

• Η πρόβλεψη ασφαλιστικής κάλυψης για ανθρώπους που συνδέονται με τον κίνδυνο,
• Για την εκπαίδευση- κατάρτιση, πρόβλεψη συγκεκριμένων ημερών αδείας από την εργασία.
• Κίνητρα για τη συμμέτοχη.

 Συμπερασματικά: 

• Έχει υποτιμηθεί στη χώρα μας αυτό που ονομάζεται εθελοντισμός.
• Είναι καιρός να ξαναδούμε σοβαρά το ζήτημα.
• Θα μπορούσε να υπάρξει μια κυβερνητική πρωτοβουλία στο μέλλον που να προβλέψει την ίδρυση μιας δομής που θα έχει το βλέμμα της σε αυτό που ονομάζουμε οργάνωση, ενίσχυση και εμβάθυνση του εθελοντικού πνεύματος και κινήματος.

Ο εθελοντισμός είναι κοινωνική δύναμη:

Δεν συνδέεται μόνο με τις φυσικές καταστροφές και την αντιμετώπιση εκτάκτων αναγκών και κρίσεων αλλά και με άλλες πλευρές καθημερινών κοινωνικών αναγκών. 

Και μια τελευταία παρατήρηση:

Είναι μεγάλη η παιδαγωγική αξία αυτής της λειτουργίας και πρέπει να έχουμε και αυτό το σημαντικό στοιχείο στο μυαλό μας».