Αγαπημένο μου Καστελόριζο,
Εδώ και χιλιετίες αποτελείς σημαντικότατη εστία του Ελληνισμού, το νοτιοανατολικότερο άκρο της πατρίδας μας. Ως η μεγαλύτερη νήσος, η “Μεγίστη”, του νησιωτικού συμπλέγματος που περιλαμβάνει και τα “αδέρφια” σου Ρω και Στρογγύλη, φυλάσσεις Θερμοπύλες και στέκεις αγέρωχο απέναντι σε κάθε πρόκληση.
Στο πέρασμα του χρόνου, έχεις βρεθεί στο επίκεντρο ποικίλων πολιτιστικών δρώμενων: από παραγωγές ταινιών μέχρι συναντήσεις και επισκέψεις από κάθε παραγωγική ομάδα του κόσμου μας: ακαδημαϊκούς, νομικούς, επιστήμονες κ.ά. Το ειδυλλιακό σου τοπίο έχει γίνει πολλές φορές το φόντο παραδοσιακών εκδηλώσεων, χορών και πανηγύρεων, θρησκευτικών εορτών, καλλιτεχνικών εκθέσεων.
Κάθε επισκέπτης που αγκυροβολεί στο όμορφο, φυσικό, Αιγαιοπελαγίτικο λιμάνι σου, διακατέχεται από μια μαγική αίσθηση, την πρώτη κιόλας στιγμή που θα πατήσει στο έδαφος σου. Και ανταμείβεται από τις μοναδικές ομορφιές σου, τα γραφικά αμφιθεατρικά σπίτια σου, τις γαλαζοπράσινες παραλίες σου και την αδιαμφισβήτητη φιλοξενία των κατοίκων σου, εκείνων των περήφανων ακριτών μας που δεν θα σε αφήσουν ποτέ μόνο σου.
Χρόνο με το χρόνο “ψηλώνεις”, δυναμώνεις και η φήμη σου εξαπλώνεται. Αντανακλά σε κάθε γωνιά του πλανήτη.
Αγαπημένο μου Καστελόριζο, στολίδι των Δωδεκανήσων, πάνε 77 χρόνια από τότε που απέκτησες ξανά τη χαμένη ελευθερία σου. Και μας γέμισες αισθήματα Τιμής και Εθνικής Υπερηφάνειας. Η καρδιά της Ελλάδας θα χτυπάει για πάντα εδώ!