Αναβιώνουν το έθιμο του Άη Γιάννη του Κλήδονα

Πρόκειται για ένα έθιμο που έχει τις ρίζες του στην αρχαιότητα και του οποίου η πρώτη γραπτή περιγραφή αναφέρεται στα βυζαντινά χρόνια.

-Το έθιμο του Κλήδονα αναβιώνει το Σάββατο, 22 Ιουνίου, στις 8 το βράδυ, στην πλατεία του Πύργου, ο Σύλλογος Γυναικών «Η Κυβέλη».

Στην εκδήλωση θα υπάρχει ζωντανή μουσική με την ορχήστρα του Γιώργου Σεβαστάκη, ενώ θα προσφερθούν τηγανίτες και παραδοσιακοί λουκουμάδες με πυργιώτικο μέλι.

-Αναπαράσταση του εθίμου με φωτιές-αφανούς, παραδοσιακούς χορούς και ζωντανή μουσική από το μουσικό σχήμα του Κώστα Μητσού περιλαμβάνει η εκδήλωση του Εκπολιτιστικού & Επιμορφωτικού Συλλόγου Μυτιληνιών που θα πραγματοποιηθεί στην πλατεία του χωριού το Σάββατο, 22 Ιουνίου, στις 8.30 το βράδυ.

«Σας περιμένουμε όπως κάθε χρόνο από το 1985 που αναβιώσαμε το έθιμο για πρώτη φορά. Ο Εκπολιτιστικός και Επιμορφωτικός Σύλλογος Μυτιληνιών πάντα με γνώση και μεράκι, σεβασμό στην παράδοση και συνέπεια στις αρχές του καταστατικού του, για τη διατήρηση και διάδοση του πολιτισμού μας», αναφέρει μεταξύ άλλων στο κάλεσμά του ο Σύλλογος.

-Την αναβίωση του Αη Γιάννη του Κλήδονα πραγματοποιεί το Σάββατο, 22 Ιουνίου, στο λιμάνι του Όρμου Μαραθοκάμπου, ο Πολιτιστικός Σύλλογος Όρμου Μαραθοκάμπου.
«Σας προσκαλούμε να αναβιώσουμε όλοι μαζί  το έθιμο του Κλήδονα, να ανάψουμε φωτιές και να γλεντήσουμε μέχρι το πρωί με την ορχήστρα του Γιάννη Παπαγεωργίου. Κοντά μας θα είναι και η χορευτική ομάδα του Πολιτιστικού Συλλόγου Μαρ/μπου με παραδοσιακούς χορούς», αναφέρει στο κάλεσμά του ο Σύλλογος.

Είσοδος ελεύθερη.

Ο «Κλήδονας» είναι μια λαϊκή μαντική διαδικασία, από τις πιο τελετουργικές όλων των παραδόσεων του τόπου μας, σύμφωνα με τον οποίο αποκαλύπτεται στις άγαμες κοπέλες η ταυτότητα του μελλοντικού τους συζύγου.

Η ίδια η λέξη υπάρχει από την εποχή του Ομήρου, «κλήδων» ονομαζόταν ο προγνωστικός ήχος, και κατ’ επέκταση το άκουσμα σιωνισμού ή προφητείας, ο συνδυασμός τυχαίων και ασυνάρτητων λέξεων ή πράξεων κατά τη διάρκεια μαντικής τελετής, στον οποίο αποδιδόταν προφητική σημασία.

Την παραμονή του Αη-Γιαννιού, οι ανύπανδρες κοπέλες μαζεύονται σε ένα από τα σπίτια του χωριού, όπου αναθέτουν σε κάποιο μέλος της συντροφιάς, συνήθως σε μια «Μαρία» (στη Θράκη ο ρόλος αυτός δίνεται στην ονομαζόμενη «Καλλινίτσα»), της οποίας και οι δύο γονείς είναι εν ζωή, να φέρει από το πηγάδι ή την πηγή το «αμίλητο νερό».

Η ονομασία αυτή οφείλεται στο γεγονός ότι η εν λόγω κοπέλα και η συνοδεία της πρέπει να ολοκληρώσουν την αποστολή αυτή, τηρώντας απόλυτη σιωπή.

Επιστρέφοντας στο σπίτι όπου τελείται ο κλήδονας, το νερό αδειάζετε σε πήλινο -ως επί το πλείστον- δοχείο, στο οποίο η κάθε κοπέλα ρίχνει ένα αντικείμενο, το λεγόμενο ριζικάρι. Συνήθως, πρόκειται για κάποιο προσωπικό αντικείμενο, συχνά μάλιστα πολύτιμο.

Στη συνέχεια, το δοχείο σκεπάζεται με κόκκινο ύφασμα «κλειδώνεται» και τοποθετείται σε ανοιχτό χώρο.

«Κλειδώνουμε τον κλήδονα με τ’ Αγιαννιού τη χάρη, κι όποια ‘χει καλό ριζικό να δώσει να τον πάρει».

Εκεί παραμένει όλη τη νύχτα υπό το φως των άστρων, για να «ξαστριστεί».

Οι κοπέλες επιστρέφουν ύστερα στα σπίτια τους. Λέγεται ότι τη νύχτα αυτή θα δουν στα όνειρα τους το μελλοντικό τους σύζυγο.