Να ένα πρόβλημα των σύγχρονων γενεών. Πάρα πολλοί άνθρωποι στις μέρες μας ανεξαρτήτως φύλου ή καταγωγής πάσχουν από μία ασθένεια της εποχής μας-την αυξημένη αρτηριακή πίεση. Για να μπορέσουμε όμως να δούμε ουσιαστικά το πρόβλημα αυτό θα πρέπει να το κατανοήσουμε σε βάθος. Για αυτό το λόγο παρακάτω θα δούμε τι ορίζουν οι επιστήμονες ως αυξημένη αρτηριακή πίεση, τι την προκαλεί συνήθως αλλά και πως μπορούμε να την περιορίσουμε εντός φυσιολογικών πλαισίων είτε με φυσικούς τρόπους είτε με φαρμακευτική αγωγή.
Καταρχήν, στο σημείο αυτό πρέπει να αναφερθεί ότι η αρτηριακή πίεση κατηγοριοποιείται σε δύο ομάδες. Υπάρχει δηλαδή η συστολική πίεση ή αλλιώς μεγάλη ή μέγιστη και η διαστολική πίεση ή διαφορετικά μικρή ή ελάχιστη όπως τη λέμε συνήθως. Δεν θα αναφερθούμε εδώ πιο αναλυτικά στο τι είναι η κάθε μία από αυτές από ιατρικής άποψης αλλά θα σχολιάσουμε τις τιμές τους. Όταν η συστολική πίεση είναι κάτω των 120mmHg, τότε θεωρείται απολύτως φυσιολογική. Όταν κυμαίνεται μεταξύ 120 έως 130mmHg, τότε λέμε ότι είναι αυξημένη. Ωστόσο, από 130 ως 140mmHg είναι το πρώτο στάδιο της υπέρτασης και όταν ξεπερνάει μονίμως τα 140mmHg τότε τα πράγματα δυσκολεύουν ακόμη περισσότερο καθώς ο ασθενής βρίσκεται αντιμέτωπος με δεύτερο στάδιο υπέρτασης.
Η διαστολική πίεση από την άλλη έχει άλλες σταθερές για τον προσδιορισμό της. Αν μετρηθούμε με μια τιμή κάτω των 80mmHg, οι τιμή θεωρείται φυσιολογική και επιτρεπτή αν και η μεγάλη πίεση είναι μικρότερη των 120mmHg. Διαφορετικά, θεωρούμε ότι είναι αυξημένη και πρέπει να προσεχτεί. Επιπροσθέτως, όταν η «μικρή» πίεση είναι από 80 έως και 90mmHg θεωρείται ανεβασμένη και ο ασθενής είναι στο πρώτο στάδιο της υπέρτασης. Αν μάλιστα ξεπεράσει τα 90mmHg, τότε ο άνθρωπος αυτός είναι υπερτασικός δευτέρου σταδίου και πρέπει άμεσα να λάβει τη συνιστώμενη αγωγή. Βέβαια, είναι αναγκαίο να τονίσουμε πως ποτέ μία μέτρηση δεν είναι επαρκής, ειδικά όταν πραγματοποιείται σε καθαρά ιατρικό ή νοσοκομειακό χώρο. Λόγω του άγχους του τελικού αποτελέσματος, πολύ συχνά οι εξεταζόμενοι αγχώνονται υπέρ του δέοντος και εσφαλμένα διαγιγνώσκονται με υπέρταση πρώτου ή δεύτερου σταδίου. Για αυτό το λόγο, θα πρέπει να πραγματοποιούνται πολλαπλές μετρήσεις σε βάθος χρόνου και σε διάφορα-κατά το δυνατόν οικεία-περιβάλλοντα προκειμένου να διαπιστωθεί με βεβαιότητα η ύπαρξη ή η απουσία υπέρτασης στο αίμα.
ΠΡΟΛΗΨΗ ΤΗΣ ΥΨΗΛΗΣ ΑΡΤΗΡΙΑΚΗΣ ΠΙΕΣΗΣ
Για να προλάβουμε ή να καταπολεμήσουμε την αυξημένη αρτηριακή πίεση θα πρέπει αναγκαστικά να πραγματοποιήσουμε κάποιες γενναίες αλλαγές στην καθημερινότητά μας και σε κάποιες συνήθειες που μάλλον αυτή περιλαμβάνει. Ο θεράπων ιατρός, σε περίπτωση που καπνίζουμε, θα μας συστήσει άμεσα τη διακοπή του καπνίσματος. Δυστυχώς, κάτι τέτοιο δεν είναι εύκολο, αφού στον καπνό βρίσκουμε πολλές εθιστικές ουσίες όπως είναι η νικοτίνη, αλλά είναι απολύτως αναγκαίο. Ευτυχώς πλέον υπάρχουν αρκετές και μάλιστα αποτελεσματικές μέθοδοι διακοπής του καπνίσματος όπως είναι τα τσιρότα νικοτίνης και αρκετές άλλες. Ο περιορισμός του σωματικού βάρους θα βοηθήσει τα μέγιστα στην επίτευξη του παραπάνω τελικού στόχου. Ίσως μας συσταθεί να ακολουθήσουμε κάποια δίαιτα που θα μας συστήσει ένας διαιτολόγος αλλά θα ανταμειφθούμε με το παραπάνω εν τέλει.
Συνεχίζοντας, η υψηλή ποσότητα αλκοόλ στο αίμα δεν συνάδει με ένα υγιεινό τρόπο ζωής και με περιορισμό της υπέρτασης. Έτσι, θα πρέπει να αρκεστούμε σε ένα έως δύο ποτήρια κρασιού την ημέρα ή σε ένα μεγάλο ποτήρι μπύρα. Ένα ακόμη ατού που πρέπει να χρησιμοποιήσουμε ενάντια στην υψηλή αρτηριακή πίεση είναι η όσο το δυνατόν συχνότερη άθληση για να βελτιώσουμε τη λειτουργία της καρδιάς και όλου εν γένει του καρδιαγγειακού μας συστήματος. Τέλος, ο περιορισμός του άγχους της σύγχρονης ζωής είναι απολύτως απαραίτητος μιας και επιβαρύνει πάρα πολύ τον καρδιακό μυ. Διαπιστώνουμε λοιπόν, εκτός της πιθανότητας λήψης φαρμάκων, ότι είναι σε μεγάλο βαθμό στο χέρι μας το να μη νοσήσουμε από υπέρταση ποτέ στη ζωή μας ή αν συμβεί κάτι τέτοιο να αντιμετωπιστεί άμεσα.