Ο Υπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου, κ. Νότης Μηταράκης, με αφορμή το Δελτίο Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ –Προοδευτική Συμμαχία, προέβη στην ακόλουθη δήλωση:
“Ενώ κυκλώματα λαθροδιακινητων εκμεταλλεύονται τον ανθρώπινο πόνο και μεταφέρουν μετανάστες από την ασφαλή Τουρκία προς την ΕΕ και ενώ η χώρα μας συνεχίζει να διασώζει ζωές στο Αιγαίο και καλεί τη Τουρκία να αποτρέψει αυτές τις παράνομες αναχωρήσεις, όπως προβλέπει η Κοινή Δήλωση της Ε.Ε. με τη γείτονα χώρα, ο ΣΥΡΙΖΑ αναζητά ευθύνες στην Κυβέρνηση.
Και αναπολεί απροκάλυπτα τις μεταναστευτικές ροές του 2015-19, τότε που η πολιτική των “ανοιχτών συνόρων” είχε μετατρέψει το Αιγαίο σε απέραντο τάφο. Αυτό δε θα επιτρέψουμε να ξανασυμβεί.
Η χώρα μας δεν μπορεί και δε θα αποτελέσει ξανά την πύλη εισόδου προς την ΕΕ για τα κυκλώματα λαθροδιακίνησης. Απεναντίας, εφαρμόζει μια αυστηρή αλλά δίκαιη μεταναστευτική πολιτική, με σαφή και μετρήσιμα αποτελέσματα. Φέτος, είχαμε τις λιγότερες ροές εδώ και δέκα χρόνια και προχωρήσαμε σε αποσυμφόρηση των νησιών μας, αλλά και των δομών της ηπειρωτικής Ελλάδας.
Συγχρόνως, ξεκάθαρα, παραμένει στην πρώτη γραμμή της διαπραγμάτευσης για ένα νέο ευρωπαϊκό Σύμφωνο Μεταναστευσης και Ασύλου που ,αφενός θα συμβάλει στην μείωση των ροών και αφετέρου θα προβλέπει σαφή αλληλεγγύη μέσω υποχρεωτικών μετεγκαταστάσεων.
![](https://www.samos24.gr/wp-content/uploads/2020/09/market-neo12.png")
Μετά από πολλά χρόνια, ανακτούμε τον έλεγχο του Μεταναστευτικού”.
Δήλωση Γ. Ψυχογιού, τομεάρχη Μεταναστευτικής Πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία για τα ναυάγια με πρόσφυγες στο Αιγαίο
Οι Γιορτές δεν είναι για όλους. Τα απανωτά ναυάγια στο Αιγαίο μας θυμίζουν την ανθρώπινη τραγωδία που εξελίσσεται τόσο δίπλα μας, παρά τις προσπάθειες διάσωσης.
Φαίνεται ότι η κυβέρνηση του “η αυλαία του προσφυγικού έχει πέσει” και η Ευρώπη-φρούριο με “ασπίδες” στα σύνορά της, είναι πολύ μακριά από την πραγματικότητα.
Μια πραγματικότητα που κλείνει τα μάτια σε ένα παγκόσμιο ζήτημα και τις αιτίες του, τις βασικές ευρωπαϊκές αρχές, την ίδια την απώλεια της ανθρώπινης ζωής.
Μια πραγματικότητα που μόνο με νόμιμες ασφαλείς διόδους, υποχρεωτικό επιμερισμό αιτούντων άσυλο, απαρέγκλιτη τήρηση του διεθνούς Δικαίου μπορεί να έχει πιθανότητες λύσης, αλλά και να αντιμετωπίσει τα κυκλώματα διακίνησης και την εργαλειοποίηση.
Μια πραγματικότητα που όχι μόνο δεν λύνεται με φυλακές χιλιάδων ανθρώπων, με ασφαλείς τρίτες χώρες που δεν είναι, με ρητορική περί εισβολέων, γκρίζες ζώνες ανθρώπων και ευρωδίκες για επαναπροωθήσεις, αλλά γίνεται ακόμα χειρότερη.
