Η Λαϊκή Συσπείρωση για την αποκατάσταση των ζημιών του σεισμού

Επτά ερωτήματα για την αποκατάσταση των ζημιών του σεισμού της 30ής Οκτωβρίου, παραθέτει η δημοτική παράταξη Λαϊκή Συσπείρωση Ανατολικής Σάμου, με αφορμή την επίσκεψη του πρωθυπουργού την Παρασκευή.

Σε ανακοίνωση η παράταξη αναφέρει:

Πρόσφατα και με αφορμή την αποκατάσταση των ζημιών από τις φωτιές στην Εύβοια, την Πελοπόννησο και την Αττική, ο πρωθυπουργός μιλώντας στη Βουλή και στην προσπάθειά του να πείσει ότι η κυβέρνηση θα προχωρήσει άμεσα σε αποζημιώσεις και αποκαταστάσεις επικαλέστηκε την ταχύτητα αποκαταστάσεων των ζημιών από τον σεισμό στη Σάμο.

Γνωρίζει κάτι ο πρωθυπουργός που δεν έχουμε αντιληφθεί εμείς; Διότι σε ένα μήνα συμπληρώνουμε 1 χρόνο από τον φονικό σεισμό και οι πληγές είναι ανοιχτές και κακοφορμίζουν.

Με την ευκαιρία της πρωθυπουργικής δήλωσης και της επίσκεψης που αναμένεται, έχουμε να υποβάλλουμε τις εξής ερωτήσεις:

1 Πόσα κτίρια έχουν χαρακτηριστεί κατεδαφιστέα και πόσα έχουν κατεδαφιστεί;

2 Πόσοι συμπολίτες μας υπέβαλλαν αίτηση στεγαστικής συνδρομής, πόσοι εγκρίθηκαν και πόσοι τελικά έλαβαν τη συνδρομή;

3 Πόσοι από τους πληγέντες συμπολίτες μας υπέβαλλαν αίτηση-φάκελο δικαιολογητικών για αποζημίωση αποκατάστασης των σπιτιών τους και σε πόσους έχει εγκριθεί;

4 Ποια μέριμνα έχει λάβει το κράτος προκειμένου να έχουν οι πληγέντες τη δυνατότητα γρήγορης σύνταξης μελέτης για να υποβάλλουν φάκελο για αποκατάσταση, γιατί όπως οι ίδιοι μας ενημερώνουν, οι ιδιώτες μηχανικοί αδυνατούν να εξυπηρετήσουν τον όγκο των μελετών , με συνέπεια κάποιοι να προχωρούν σε επισκευές εκ των ενόντων με ότι αυτό σημαίνει σε μελλοντική ασφάλεια του κτιρίου.

4α Ειδικότερα με το Πάνω Βαθύ και την ιδιαιτερότητα του οικισμού, ποια πρόνοια έχει ληφθεί για να δοθούν γρήγορα οι γνωμοδοτήσεις της εφορίας νεωτέρων μνημείων που είναι προϋπόθεση για τα υπόλοιπα που αναφέραμε; Και ειδικότερα για το Παγώνδα που βρίσκεται η υπόθεση του αυτοκινητόδρομου πρόσβασης στο σχολείο;

5 Πόσα σχολεία έχουν πληγεί και δεν χρησιμοποιούνται, σε πόσα από αυτά έχει προχωρήσει η μελέτη επισκευής, τι γίνεται με τη χρηματοδότηση των επισκευών τους και πότε αναμένεται να δημοπρατηθεί η επισκευή τους.

6 Ποια είναι η πρόοδος των μελετών και της σύνταξης φακέλων για τις δημόσιες υποδομές που επλήγησαν και πότε αναμένεται να περάσουν στη φάση δημοπράτησης και εκτέλεσης  των έργων; (Π.χ. προσήνεμος μόλος Κοκκαρίου, Δρόμος Σάμου – Καρλοβάσου στα Αυλάκια κλπ).

7 Η κυβέρνηση έχει απορρίψει εξ αρχής το αίτημα αποζημίωσης στο 100% των πληγέντων επαγγελματιών όπως θα έπρεπε, αλλά έστω και τα ψίχουλα που δίνει, πόσοι τα έχουν λάβει και πόσοι βρίσκονται σε εκκρεμότητα ή απορρίφθηκαν οι αιτήσεις τους;

Ζητάμε από τη δημοτική αρχή ενόψει της επίσκεψης του πρωθυπουργού, να δοθούν στη δημοσιότητα το αργότερο ως τη Πέμπτη οι απαντήσεις στις παραπάνω ερωτήσεις.

Το μεγάλο πρόβλημα με την ανεξέλεγκτη αύξηση του πληθυσμού των αγριογούρουνων στη Σάμο, είναι παλιό και εμφανίζεται κατά καιρούς με ένταση και μεγάλης έκτασης ζημιές στην ύπαιθρο.

Αυτή την περίοδο συγκεκριμένα, υπάρχει τεράστιος πληθυσμός που εκτός από την περιοχή του ανατολικού άκρου του νησιού, όπου συνήθως λόγω της απαγόρευσης του κυνηγιού κινούνται και πολλαπλασιάζονται, έχουν επεκταθεί σε όλη την Ανατολική Σάμο και αναφέρονται σοβαρές ζημιές σε καλλιέργειες στον Πύργο, στους Βουρλιώτες μέχρι και τον Πλάτανο.

Δυστυχώς, μέχρι τώρα δεν υπάρχει καμιά πρόβλεψη για τον έλεγχο του πληθυσμού τους σε επίπεδα που δεν θα προκαλούν καταστροφές και θα επιτρέπουν την συνύπαρξή τους με τις ανθρώπινες δραστηριότητες.

Να σημειώσουμε ότι το αγριογούρουνο ήταν ενδεχόμενα ενδημικό είδος κατά την αρχαιότητα ή και κατά την περίοδο ερήμωσης του νησιού, αλλά είχε εκλείψει τα τελευταία 150 χρόνια τουλάχιστον. Οι εκτεταμένες καλλιέργειες σε όλο το νησί από τα μέσα του 19ου αιώνα και ολόκληρο σχεδόν τον 20ο , που έφθαναν μέχρι ψηλά στις βουνοκορφές του Καρβούνη και σε αρκετές περιοχές του Κέρκη, δεν άφηναν περιθώρια ανοχής στα μεμονωμένα μεγάλα θηράματα που περνούσαν τον Επταστάδιο και τα οποία εξοντώνονταν άμεσα από παγανιές κυνηγών. Η επανεμφάνιση του αγριογούρουνου έγινε στις αρχές της 10ετίας του 1990 όταν, όπως όλη η κοινωνία γνωρίζει, μεταφέρθηκαν από εκτροφεία της ηπειρωτικής Ελλάδας στη Σάμο επειδή κάποιοι ήθελαν να υπάρχει ως θήραμα για το κυνήγι τους ή για οικολογικούς λόγους. Γρήγορα όμως η αναπαραγωγή τους εξελίχθηκε σε μάστιγα με υφέσεις και εξάρσεις αλλά με συνεχή παρουσία. Τα μεμονωμένα που, όπως υπερτονίζουν κάποιοι, περνάνε από τη Μικρά Ασία είναι σπάνιο φαινόμενο, που δεν θα μπορούσε από μόνο του να προκαλέσει αυτό το πρόβλημα.

Σε κάθε περίπτωση αν θέλουμε πρωτογενή τομέα στη Σάμο, αν θέλουμε να περισώσουμε και να αναπτύξουμε τις καλλιέργειες που έχουν απομείνει στην περιοχή του Καρβούνη κυρίως , πρέπει να απαιτήσουμε επαναλαμβανόμενα, με βάση τις περιόδους αναπαραγωγής, δραστικά μέτρα περιορισμού και ελέγχου του πληθυσμού του αγριογούρουνου. Ενδεχόμενα με μεγαλύτερες χρονικές περιόδους κυνηγιού του συγκεκριμένου είδους. Σε κάθε περίπτωση πρέπει να δίνονται αποζημιώσεις για το 100%των ζημιών στις καλλιέργειες.

Ζητάμε να γίνει σχετικό διάβημα από τον Δήμο προς τα αρμόδια υπουργεία και υπηρεσίες, διεκδικώντας τα μέτρα που προτείνονται.