16.7 C
Σάμος
02/12/2024
Πολιτικά

Οι «δικοί μας»

Γράφει ο Δημήτρης Σεβαστάκης στην Αυγή.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, το διάστημα της κρίσης, ιδίως από το 2012, διευρύνθηκε πολύ. Νέο προφίλ μελών, νέο πολιτικό κοινό. Έκθαμβοι παρακολουθούσαμε το πέρασμα από τη γερασμένη παιδικότητα του 4% στα μεγάλα ποσοστά, στην ευρεία λαϊκή αποδοχή. Στις εκδηλώσεις διέκρινε κανείς, εκτός από το παραδοσιακό «γαιώδες» χρώμα των παλιών συριζαίων, μια νέα ενδυματολογία, νέους φίλους, διαφορετικούς ανθρωπότυπους, να κατακλύζουν τις αίθουσες. Πρωτοφανές. Ειδικά αν συνέκρινες την ευφρόσυνη εισροή με την ερημιά των διαδικασιών αμέσως μετά την αποχώρηση της Ανανεωτικής Πτέρυγας και την τότε διάσπαση.

Ακολούθησε η νίκη του Γενάρη του 2015, το σκληρό πρώτο εξάμηνο κατά το οποίο η κυβέρνηση έξυνε κάθε μήνα τον πάτο του συρταριού ώστε να βρεθούν τα ποσά των μισθών και των συντάξεων. Ακολούθησε όμως και η μαγική στιγμή μιας ονειρικής ενότητας. Σε αντίθεση με αυτούς που τη θεωρούν χαμένη ή καταστροφικά επιβαρυντική, η περίοδος εκείνη συνέβαλε στη μαζική εκλογίκευση και την κατανοητική αφομοίωση του πλέγματος των προβλημάτων που δέσμευαν τη χώρα και τον λαό μας. Επίσης μέτρησε αντοχές και πολιτικά εργαλεία.

Η διάσπαση του καλοκαιριού, οι διαφορετικοί δρόμοι με παλιούς συντρόφους, συγκρότησαν μια δύσκολη πορεία, μια διαφορετική (πολιτική και συναισθηματική) δοκιμασία. Στη νέα περίοδο, από τον Σεπτέμβριο και μετά, άνθρωποι, στελέχη, βουλευτές, μέλη οργανώσεων, με ποικίλες πολιτικές καταγωγές, κλήθηκαν να στηρίξουν πολύ δύσκολες πολιτικές αποφάσεις, καταναγκαστικές, που όμως πιθανόν να εξασφάλιζαν μεγαλύτερες πολιτικές ελευθερίες.

Οι βουλευτές, συχνά εξαιρετικά εκτεθειμένοι και στις τοπικές κοινωνίες, στήριξαν δύσκολες, συχνά ακατανόητες ή και οικονομικά φορμαλιστικές επιλογές. Στήριξαν, καταναλώνοντας και προσωπικό κεφάλαιο.

Σεμνοί άνθρωποι, χωρίς καμιά έπαρση, χωρίς το πάθος εξέδρας, σωματοφυλάκων, χωρίς τον καταδυναστευτικό μηχανισμό ρουσφετιών, άνθρωποι που ως βουλευτές είναι όπως ακριβώς ήταν ως απλοί πολίτες, άνθρωποι της ανεπιτήδευτης καθημερινότητας, με όλες τις «αποσκευές»: τα σαπάκια αυτοκίνητά τους, τα συνηθισμένα διαμερίσματα, την υπομονή στις ουρές, την αιχμαλωτιστική ενοχή για τους μνημονιακούς καταναγκασμούς. Άνθρωποι που έκθαμβοι αντίκριζαν πλέον σε όλη τους την έκταση τα τοπικά σκάνδαλα, τις ρεμούλες, την κατασπάραξη δημόσιου χρήματος.

Στελέχη, μέλη, βουλευτές, άοπλοι, τους οποίους κανένας μηχανισμός ελέγχου δεν τους υποστηρίζει, συχνά συμπλεγματικοί με τους υστερικούς της αυτοπροβολής παλιούς πολιτικούς του συστήματος, στηρίζουν, αποσβένουν, αμβλύνουν, εξηγούν, αυτοεξαντλούνται. «Κούριερ» λιμναζουσών υποθέσεων, χωρίς ΜΜΕ, χωρίς φράγκα, χωρίς μηχανισμό. Μόνοι σε μια πολιτικά ερημική πορεία.

Στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ και όσο πλησιάζουν οι εκλογές πιθανόν θα εκτραχύνονται κάποιες σχέσεις. Ανασφάλεια, άγχος για τη συνέχεια, άγχος δημόσιας εγγραφής (κάποιο αστόχαστο πάθος για ένα viral) ή απλή ατζαμοσύνη, απλή τραχύτητα στη συμπεριφορά, δημιουργούν ένα απόκρημνο τοπίο, ένα τοπίο μιας ιδιάζουσας πολιτικής (και συντροφικής) ευθραυστότητας.

Προσοχή! Ο ΣΥΡΙΖΑ θα δεχτεί τεράστιες πιέσεις. Εκδικητικότητας συμφερόντων ή απλής εμπάθειας. Δεν είναι το τέλειο κόμμα, δεν είναι τέλεια η δουλειά που κάνει η κυβέρνηση, δεν είμαστε τέλειοι, δεν είναι λυμένα κρίσιμα πολιτικά (ή συναισθηματικά) προβλήματα μεταξύ μας. Εν τούτοις αυτό το αλλόκοτο πράγμα – σύστημα που αντικρίσαμε, γεμάτο κόμβους διαφθοράς, γεμάτο εγωπάθειες, απαιτητικό, νωθρό, γεμάτο φυλάρχους, ηγεμόνες και παραγοντίσκους, γεμάτο ευνοημένους και «κομμένους», αυτό το απίστευτα αποκρουστικό συστημικό φαινόμενο, με το οποίο εξ ορισμού συγκρουόμαστε, δεν επιτρέπει καμιά πολυτέλεια για αποκλεισμούς, μανιχαϊσμούς, αριστοκρατισμούς, για κοντόφθαλμες εξουσιαστικές ομαδούλες.

Δεν επιτρέπει τα κακά χούγια της Αριστεράς να αναβιώνουν σε μια περίοδο που υπάρχει απόλυτη ανάγκη συναγροίκησης. Γιατί στη νέα συνθήκη δεν έχεις το πρόβλημα να «κερδίσεις» σε μια κομματική διαδικασία, αλλά να κερδίσεις στην κοινωνία. Κατανοητό; Πρέπει να αυτοπεριφρουρηθούμε και όχι να υπεκφεύγουμε. Γιατί δεν έχουμε συστημικό βάθος, δεν ξέρουμε και, ευτυχώς, δεν αντέχουμε κόλπα και τεχνάσματα.

Related posts

Άρθρο του Κώστα Τζίχα: «…ο άνθρωπος έχει ένα ελάττωμα, ξέρει να σκέφτεται»

admin

Συντονιστής ο Μανώλης Κουτουλάκης για την τελική διαμόρφωση της μελέτης “Σάμος 2030”

admin

1,2 εκατ. ευρώ για το νέο Λιμένα και το Αλιευτικό Καταφύγιο Καρλοβάσου

admin

Πικετοφορία του ΚΚΕ την Πέμπτη 28 Νοεμβρίου

admin

Εκλογές ΣΥΡΙΖΑ: Τα τελικά αποτελέσματα στη Σάμο

admin

Χρ.Στεφανάδης: Το Μεταπτυχιακό στο Βαθύ θα προχωρήσει!

admin

Αναφορά του Βουλευτή του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Παναγιώτη Παρασκευαϊδη για τις καθυστερήσεις αποζημιώσεων πλημμυροπαθών στη Σάμο

admin

Τι αναφέρει το Εξώδικο του Μιχάλη Αγγελόπουλου για τη μελέτη «ΣΑΜΟΣ 2030»

admin

Ο Σωκράτης Φάμελλος νέος πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ με 49,41%

admin