Ανοχή στο Κάπνισμα εντός Δημοσίων Υπηρεσιών στη Σάμο.Από ποιούς και γιατί;

Τι και αν έχουν περάσει 8 χρόνια από την ψήφιση του Νόμου 3868/2010 (ΦΕΚ 129/Α΄) που ορίζεται η πλήρης απαγόρευση του καπνίσματος σε όλα τα κτίρια όπου στεγάζονται Δημόσιες Υπηρεσίες, Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου, Νομικά Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου που εποπτεύονται και επιχορηγούνται από το Κράτος. Δυστυχώς τα γραφεία αρκετών δημοσίων υπηρεσιών της Σάμου, έχουν μετατραπεί σε καπνιστήρια χωρίς κανέναν δισταγμό. Ορισμένοι υπάλληλοι επιδεκτικά ανάβουν τσιγάρο στα γραφεία τους, σαν να μην συμβαίνει τίποτα, σαν να μην υπάρχει η νομοθεσία περί απαγόρευσης του καπνίσματος σε δημόσιους χώρους.

Χωρίς να τους ενδιαφέρει αν ο συνάδελφος τους δεν καπνίζει ή εάν ο πολίτης που απευθύνεται στην υπηρεσία για να εξυπηρετηθεί μπαίνει σε χώρο που μυρίζει έντονα την οσμή του τσιγάρου. Σύμφωνα με καταγγελίες που φτάνουν στο Samos24, υπάρχουν προστριβές ακόμη και μεταξύ των υπάλληλων (καπνιστές –μη καπνιστές ) οι οποίες είναι σχεδόν καθημερινό φαινόμενο. Αρκετοί εργαζόμενοι, φτάνουν στο σημείο να φοβούνται να μιλήσουν για την κατάσταση που επικρατεί, με αποτέλεσμα να εκτίθενται για ώρες, σε παθητικό κάπνισμα με ότι συνέπεια μπορεί να έχει αυτό για την ίδια την υγεία τους.

Οι καπνιστές δημόσιοι υπάλληλοι της Σάμου θα πρέπει να έχουν υπόψη ότι η παράβαση των διατάξεων της νομοθεσίας για την απαγόρευση του καπνίσματος στους χώρους όπου είναι εγκατεστημένες οι υπηρεσίες τους, αποτελεί πειθαρχικό παράπτωμα και τιμωρείται σύμφωνα με τις διατάξεις που διέπουν την πειθαρχική ευθύνη τους

Η νομοθεσία ορίζει ότι σε όσους καπνίζουν κατά παράβαση του νόμου είναι δυνατόν να επιβληθεί πρόστιμο πενήντα (50) έως πεντακόσια (500) ευρώ, ενώ η υποτροπή λαμβάνεται υπόψη για το ύψος του επιβαλλόμενου προστίμου.
Πρέπει να φτάσει κάποιος σε ονομαστική καταγγελία για να αποδοθεί τελικά το αυτονόητο; Και γιατί να αναγκάζεται αυτός ο κάποιος να λειτουργήσει καταγγελτικά νιώθοντας έπειτα ενοχές για το επιβαλλόμενο πρόστιμο;

Επιτακτική απαίτηση των πολιτών αλλά και των ίδιων των δημοσίων υπάλληλων στην πόλη της Σάμου, όπου στεγάζεται το μεγαλύτερο μέρος των δημοσίων υπηρεσιών, είναι να αδειάσουν επιτέλους οι δημόσιοι χώροι από τα ντουμάνια καπνού κι αυτό δεν αποτελεί κάποιο αντικαπνιστικό καπρίτσιο των μη καπνιστών, αλλά έχει να κάνει με το πολύτιμο αγαθό της υγείας τους.

Προς αυτή την κατεύθυνση θα πρέπει να μεριμνήσουν οι ίδιοι οι προϊστάμενοι των δημοσίων υπηρεσιών αλλά και οι αιρετοί άρχοντες που ηγούνται του συνόλου των υπηρεσιών του τόπου (Περιφερειακή Ενότητα – Δήμος) αναλογιζόμενοι και το μερίδιο ευθύνης τους, αλλά και την εικόνα που ένα τουριστικό μέρος εξάγει.